Wolfgang Hilbig - sylwetka autora

Wolfgang Hilbig (ur. w 1941 roku w Meuselwitz, zmarł 2 czerwca 2007 w Berlinie) spędził swoje dzieciństwo u dziadka, który po opuszczeniu Polski osiedlił się w rejonie saksońskiego zagłębia węgla brunatnego. Hilbig wyuczył się zawodu tokarza, pracował jako narzędziowiec, pomocnik ślusarza, sprzątacz w gospodzie, a od 1970 roku przez dekadę pełnił funkcję palacza w Meuselwitz oraz Berlinie Wschodnim. Od 1981 roku poświęcił się pisarstwu, podejmując działalność literacką jako niezależny autor. W 1985 roku przeniósł się do Republiki Federalnej Niemiec. Hilbig był samoukiem, zdobywał wiedzę na kursach dla piszących robotników oraz na seminariach poetyckich. Jednak mimo licznych wykluczeń z powodu nieodpowiednich komentarzy politycznych, zdecydował się porzucić próby publikowania w NRD i przez 15 lat pisał do tzw. szuflady. Kiedy jego debiutancki zbiór poezji "abwesenheit" (nieobecność) miał ukazać się w RFN, groziło mu aresztowanie.

Jego talent literacki objawił się także w opowiadaniach takich jak "Die Weiber", "Alte Abdeckerei", "Die Angst vor Beethoven" i "Aufbrüche". Jeden z krytyków określił go mianem "eksperta w sianiu wątpliwości", wskazując, że Hilbig koncentrował się na tym, co niepewne, próbując to wyrazić w swoich utworach.

Dzięki swojej twórczości Hilbig zdobył liczne nagrody literackie, w tym Kranichsteiner-Literaturpreis w 1987 roku, nagrodę im. Ingeborg Bachmann w 1989 roku, Berlińską Nagrodę Literacką w 1992 roku, Bremeńską Nagrodę Literacką w 1994 roku, Nagrodę Wolnej Saksonii im. Lessinga w 1997 roku, a także prestiżową Nagrodę im. Georga Büchnera w 2002 roku.