Wojciech Bąk - sylwetka autora

Wojciech Bąk, jeden z najważniejszych pisarzy i poetów związanych z Ostrowem Wielkopolskim, był absolwentem tamtejszego Gimnazjum Męskiego, gdzie zdał maturę w 1925 roku. Aktywnie uczestniczył w Towarzystwie Tomasza Zana. Ukończył studia na Uniwersytecie Poznańskim, zdobywając wykształcenie w zakresie filologii polskiej oraz filozofii ścisłej. Jego debiutancki tomik „Brzemię niebieskie” został nagrodzony przez „Wiadomości Literackie”, a w 1935 roku uhonorowano go Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury. Swoje prace publikował w czasopismach takich jak „Skamander” i „Wiadomości Literackie”.

Do 1939 roku Bąk pracował jako nauczyciel w szkołach średnich w Poznaniu, w tym w Liceum św. Marii Magdaleny. W czasie II wojny światowej przebywał w Warszawie, a w 1944 roku został deportowany na roboty przymusowe do Niemiec, gdzie podczas nalotu odniósł poważną ranę głowy. Po powrocie do Poznania w 1945 roku, wraz z Jarosławem Iwaszkiewiczem, współredagował „Życie literackie” oraz pełnił funkcję prezesa poznańskiego oddziału Związku Literatów Polskich. Otrzymał Nagrodę Literacką Miasta Poznania w 1945 roku oraz Nagrodę Episkopatu Polski w 1949 roku.

Przełomowym momentem w jego karierze był zjazd Związku Literatów Polskich w Szczecinie, gdzie socrealizm ogłoszono obowiązującym nurtem literackim, co uniemożliwiło mu publikację poezji religijnej. W maju 1953 roku został usunięty ze związku, a po październikowej odwilży w 1956 roku, mimo przywrócenia członkostwa, sam z niego zrezygnował. Pod koniec życia przebywał w szpitalu psychiatrycznym i stał się członkiem parafii ewangelicko-augsburskiej w Poznaniu. Wojciech Bąk zmarł 30 kwietnia 1961 roku w wieku 54 lat, zostając pochowanym na cmentarzu przy ulicy Lutyckiej w Poznaniu, skąd w 1982 roku jego szczątki przeniesiono na Powązki w Warszawie.

Pośmiertnie wydano wiele jego dzieł, w tym tom wierszy „Zwycięstwo jesienne”, wspomnienia „Wyznania i wyzwania” oraz literackie studia „Dekalog”. Obecnie jego dorobek literacki jest nadal doceniany, a jego nazwisko widnieje na nagrodzie poetyckiej oraz Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim „Struna Orficka”, organizowanym przez Ostrowskie Centrum Kultury przy wsparciu literackiego dwumiesięcznika „Topos” z Sopotu.