Włodzimierz Odojewski - sylwetka autora

Data i miejsce urodzenia:

14 Czerwca 1930

Data i miejsce zgonu:

20 Lipca 2016

Włodzimierz Odojewski, urodzony 14 czerwca 1930 roku w Poznaniu, zmarł 20 lipca 2016 roku w Piasecznie, był cenionym pisarzem, który od 1971 roku przebywał na emigracji. Jako syn muzyka, zakończył edukację licealną w Szczecinie, po czym podjął studia z ekonomii i socjologii na Uniwersytecie w Poznaniu, które ukończył w 1953 roku. Odojewski jest zaliczany do tzw. pokolenia "Współczesności", a jego literacki debiut nastąpił w 1951 roku, kiedy ukazała się jego powieść "Wyspa ocalenia" na falach Polskiego Radia.

W latach 1956-1957 jego prace publikowano w tygodniku "Ziemia i Morze". Od 1959 roku mieszkał w Warszawie, gdzie objął stanowisko kierownika Studia Współczesnego Teatru Polskiego Radia od 1961 roku. Po marcowych wydarzeniach w 1968 roku stracił pracę w radiu. W 1971 roku zdecydował się na stałe wyjechać z Polski i osiedlił się w Niemczech Zachodnich, gdzie został szefem działu kulturalno-literackiego Radia Wolna Europa.

Odojewski zdobył wiele nagród literackich, w tym Nagrodę Tadeusza Borowskiego dla młodych twórców (1951), Nagrodę Kościelskich (1966), Nagrodę Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie oraz londyńskich "Wiadomości" (1973), Nagrodę Jurzykowskiego (1974) i Nagrodę Szwedzkiego Komitetu Katyńskiego (1976). Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Do najbardziej znanych dzieł Odojewskiego należy "Zasypie wszystko, zawieje..." (Paryż, 1973), która przedstawia losy dwóch kuzynów: polskiego dziedzica wciągniętego do polskiej partyzantki i młodego dowódcy ukraińskiego oddziału. Historia ta osadzona jest w kontekście dramatycznych wydarzeń okresu wojennego, takich jak ludobójstwo wołyńskie, oraz zawiera ważny wątek dotyczący Katynia. Główny bohater powieści doświadcza głębokich emocji, które Odojewski oddaje za pomocą techniki strumienia świadomości.

Włodzimierz Odojewski poświęcił ukraińskim Kresom także inne dzieła, takie jak "Wyspa ocalenia" (Warszawa 1966) i "Zmierzch świata" (Warszawa 1962). W jego twórczości powracają motywy wspomnień oraz przemijania, co jest widoczne w utworach takich jak "Miejsca nawiedzone" (Łódź 1959), "Kwarantanna" (Warszawa 1960) i "Czas odwrócony" (Warszawa 1965).