Wiktor Teofil Gomulicki - sylwetka autora

Polski poeta i pisarz, znany jako jeden z kluczowych przedstawicieli polskiego pozytywizmu, podjął naukę w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie, ale jej nie ukończył. Jego zainteresowania naukowe obejmowały również historię Warszawy. W 1911 roku, w związku z napisaniem przedmowy do opowiadania Adama Mickiewicza, został skazany na rok więzienia przez rosyjskie władze. W 1918 roku otrzymał prestiżową Nagrodę Literacką im. Elizy Orzeszkowej.

Wśród jego znakomitych dzieł znajdują się między innymi "Cudna mieszczka. Obrazek warszawski z wieku XVII" wydana w 1897 roku oraz "Wspomnienia niebieskiego mundurka" z 1906 roku. Kolejne ważne publikacje to "Ciury" z 1907 roku, "Siódme amen IMC Pana Mokrzeckiego" z 1910 oraz "Kłosy z polskiej niwy" opublikowane w 1912 roku. Prywatnie związany był z Franciszką Zelewską, z którą miał syna Juliusza Wiktora Gomulickiego, urodzonego 17 listopada 1909 roku.