Rubem Fonseca - sylwetka autora

Rubem Fonseca, znany również jako José Rubem Fonseca, był wybitnym brazylijskim pisarzem i scenarzystą. Urodził się w południowo-wschodniej Brazylii, lecz swoje dorosłe życie poświęcił miastu Rio de Janeiro. W latach 1952-1958 pracował tam jako policjant, a jego doświadczenia z tego okresu często inspirowały jego twórczość literacką. W trakcie służby otrzymał możliwość wyjazdu do Nowego Jorku, gdzie studiował administrację na Uniwersytecie Nowojorskim.

Fonseca zadebiutował literacko w wieku 38 lat, publikując zbiór opowiadań. Jego pisarstwo charakteryzowało się dynamicznymi dialogami i zaskakującymi zwrotami akcji, co przyciągało uwagę szerokiego grona czytelników. W 2003 roku otrzymał prestiżową Nagrodę im. Luísa de Camõesa, co umocniło jego pozycję wśród najwybitniejszych autorów piszących po portugalsku.

Rubem Fonseca zmarł tuż przed swoimi 95. urodzinami, pozostawiając po sobie bogaty dorobek literacki, który wciąż inspiruje kolejne pokolenia. Wśród jego najważniejszych dzieł znajdują się m.in. "Os Prisioneiros" (1963), "O Homem de Fevereiro ou Março" (1973), "Vastas emoções e pensamentos imperfeitos" (1988, wydane w Polsce jako "Wielkie emocje i uczucia niedoskonałe"), "Do Meio do Mundo Prostituto Só Amores Guardei ao Meu Charuto" (1997), "Mandrake: A Bíblia e a Bengala" (2005) oraz "Histórias Curtas" (2015).

W życiu prywatnym Rubem był mężem Théy Maud, z którą miał trójkę dzieci: córkę Marię Beatriz oraz dwóch synów, José Alberto i José Henrique.