Rosa Montero - sylwetka autora

Rosa Montero, urodzona w Madrycie w 1951 roku jako córka toreadora i gospodyni domowej, w wieku pięciu lat musiała zmierzyć się z gruźlicą. Choroba zmusiła ją do pozostania w domu przez cztery lata, co stało się czasem intensywnej lektury i rozwijania umiejętności pisarskich. Z czasem rozpoczęła studia dziennikarskie i psychologiczne na Uniwersytecie Complutense w Madrycie, a także uczestniczyła w pracach niezależnych grup teatralnych. Jej kariera dziennikarska rozwijała się w różnych mediach, jednak od 1977 roku jej związek z „El País” stał się wyjątkowy. Pełniła przez dwa lata funkcję redaktora naczelnego ich dodatku niedzielnego.

W trakcie swojej kariery otrzymała szereg prestiżowych nagród, zaczynając od Premio Manuel del Arco de Entrevistas w 1978 roku, poprzez Premio Nacional de Periodismo w 1980 roku, aż po Premio Rodríguez Santamaría de Periodismo w 2005 roku w ramach uznania za jej osiągnięcia zawodowe. Montero jest również autorką wielu powieści, które zdobyły liczne wyróżnienia i zostały przetłumaczone na ponad dwadzieścia języków. W Polsce czytelnicy mogą zapoznać się z jej takimi dziełami jak "Córka kanibala", "Stąd do Tartaru", "Instrukcja, jak ocalić świat" oraz "Łzy w deszczu".

W 2017 roku Rosa Montero została uhonorowana Premio Nacional de las Letras Españolas, przyznawanym przez hiszpańskie Ministerstwo Kultury. Wcześniej, w 2014 roku, za książkę "Ta żałosna myśl, że nigdy więcej cię nie zobaczę", zdobyła nagrodę Premio de la Crítica de Madrid.