Pu Songling - sylwetka autora

Chiński pisarz z czasów dynastii Qing pochodził z biednej rodziny ziemiańsko-kupieckiej, której korzenie mogły być perskie, arabskie lub tureckie. W wieku 19 lat zdobył stopień xiucai, lecz nie zdołał osiągnąć wyższych szczebli edukacji przez całe swoje życie. Dopiero w wieku 72 lat otrzymał tytuł urzędnika, a większość swojego życia spędził, pracując jako prywatny nauczyciel. W tym czasie gromadził opowieści, które stały się podstawą dzieła "Liaozhai Zhiyi" (聊斋志异; Dziwne opowieści zebrane w studiu Liaozhai).

Ta kolekcja zawiera 431 fantastycznych nowelek, gdzie światy duchów, bóstw i kobiet-lisów stapiają się z rzeczywistością Chin tamtej epoki. Twórczość ta jest uważana za najwybitniejszy przykład "opowieści niesamowitych", gatunku, który rozwijał się od czasów dynastii Tang. Te historie wywodzą się z tradycji ustnych przekazów, jednak zostały napisane w klasycznym języku chińskim. Cechują się zwięzłością (najkrótsze z nich mają mniej niż stronę) i łączą elementy fantastyczne z ostrą satyrą społeczną oraz krytyką korupcji i upadkiem moralności wśród urzędników.

Pu Songling pozostawił po sobie także cztery tomy poezji, sześć tomów esejów, a oprócz tego stworzył kilka rozpraw na temat językoznawstwa i rolnictwa. Jednak najważniejszym jego dziełem są "Opowieści", które składają się na osiem tomów. Przypisuje się mu również autorstwo powieści "Xingshi yinyuan".