Piotr Ambroziewicz - sylwetka autora

Absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, związany z dziennikarstwem przez wiele lat. Od lat dokumentował wydarzenia nie tylko z warszawskich sądów. Urodzony w Warszawie w 1944 roku, całe życie związany z tym miastem. Przez cztery dekady pisał dla prasy prawnej, z czego dwadzieścia osiem lat spędził w "Prawie i Życiu", a dwanaście w "Gazecie Sądowej" i "Europejskim Przeglądzie Prawa". Od dziecka miał ogromną pasję do samochodów, do tego stopnia, że jako malec, zamiast tradycyjnych nagród jak kino czy lody, wybierał przejażdżki taksówką, gdzie dumnie przedstawiał się kierowcom jako entuzjasta motoryzacji. W 1961 roku zdobył prawo jazdy, choć nigdy nie próbował swoich sił w szkołach samochodowych, takich jak słynny MEL na Politechnice Warszawskiej, ze względu na słabe zdolności matematyczne. Przez długi czas korzystał z pomocy zamożnych krewnych, aż w 1977 roku stał się właścicielem Fiata 126p. Tym samochodem pokonywał zarówno krótkie dystanse do kiosku, jak i dłuższe trasy służbowe, choć te ostatnie często wiązały się z osobistymi stratami finansowymi, rozliczanymi według najniższych stawek. Zdecydował się pozostawić tematykę motoryzacyjną innym, skupiając się na prawie i kwestiach sądowych. Skutkiem tego stały się publikacje takie jak "Moja Wysokość Podatnik" (Wydawnictwo KiK 2003), "XX lat Naczelnego Sądu Administracyjnego" (Warszawa 2000), "Widziałem. Słyszałem. Spisałem. Wspomnienia reportera sądowego PRL" (Skarpa Warszawska, Warszawa 2016), oraz "Złote lata polskiej chuliganerii. 1950–1960" (PWN, Warszawa 2018).