Paweł Zaremba - sylwetka autora

Paweł Zaremba, syn Piotra i Nadziei-Jadwigi z domu Herwarth, po opuszczeniu Rosji przez rodzinę po rewolucji bolszewickiej, początkowe wykształcenie zdobył we Francji. Następnie uczęszczał do gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, a później studiował prawo i ekonomię na Uniwersytecie Poznańskim. W 1937 roku obronił pracę dyplomową na temat uprawnień prezydenta w konstytucji USA, uzyskując tytuł magistra prawa. Przed wybuchem II wojny światowej rozpoczął pracę doktorską na temat wpływów burgundzkich na ustrój Rzeczypospolitej w średniowieczu, jednak jej nie zakończył z powodu wojny.

W latach 1937-1938 Zaremba uczestniczył w kursie podchorążych rezerwy w Kaliszu. Pod koniec hiszpańskiej wojny domowej pełnił rolę obserwatora Sztabu Głównego Wojska Polskiego. Po rozpoczęciu wojny z Niemcami służył jako podporucznik w 60 Pułku Piechoty Wielkopolskiej, gdzie podczas walk o Łęczycę został dwukrotnie ranny. Po wzięciu do niewoli przez resztę wojny był więziony w Oflag VII A Murnau. Po wyzwoleniu obozu w kwietniu 1945 roku pracował jako oficer przy dowództwie 7. Armii amerykańskiej, a następnie przeniósł się do 2 Korpusu we Włoszech, gdzie przez rok działał w wydziale propagandy, prowadząc wykłady z historii Anglii i USA oraz pisząc dla prasy wojskowej.

W 1946 roku Zaremba osiedlił się w Anglii, gdzie przez niemal dwie dekady redagował polskie czasopisma, takie jak Orzeł Biały. Jego teksty ukazywały się również w Kulturze, Bellonie i Tekach Historycznych, a także współpracował z sekcją polską BBC. Był autorem licznych książek, w tym Historii Stanów Zjednoczonych, wydanej w 1957 roku. Po współpracy z Radiem Wolna Europa od 1967 roku dołączył do zespołu kierowniczego radia w Monachium, gdzie nadzorował audycje historyczne i prowadził popularny program o historii Polski.