Paul Celan - sylwetka autora

Paul Celan przyszedł na świat w Czerniowcach na Bukowinie, w rodzinie żydowskiej posługującej się językiem niemieckim. Jego edukacja rozpoczęła się w niemiecko-hebrajskiej szkole podstawowej, a następnie kontynuował ją w rumuńskim gimnazjum, gdzie w 1938 roku zdał maturę. W tym samym roku podjął studia medyczne w Tours, ale już rok później wrócił do Czerniowców, by studiować romanistykę.

W 1940 roku, gdy Związek Radziecki zajął północną Bukowinę wraz z Czerniowcami, Celan mógł jeszcze kontynuować swoją edukację. Jednakże, gdy region zajęły siły rumuńsko-niemieckie, zaczęły się masowe przesiedlenia Żydów do gett. W 1942 roku jego rodzice zostali deportowani: ojciec zmarł na tyfus w obozie w Naddniestrzu, a matka została zastrzelona. W latach 1942-1943 Celan był przetrzymywany w rumuńskich obozach pracy, gdzie zmuszano go do pracy przy budowie dróg. Po ponownym przejęciu Bukowiny przez Związek Radziecki w sierpniu 1944 roku, Celan wrócił do Czerniowców w grudniu i kontynuował studia.

Po wojnie, od 1945 do 1947 roku, mieszkał w Bukareszcie, pracując jako lektor oraz tłumacz. Stamtąd uciekł przed reżimem totalitarnym, przemierzając Węgry i Wiedeń, aż w końcu w 1948 roku osiadł na stałe w Paryżu. Jeszcze tego samego roku wydał pierwszą ważną książkę poetycką „Der Sand aus den Urnen” („Piasek z urn”).

W 1951 roku, w Paryżu, Celan poznał Gisèle de Lestrange, z którą się ożenił w 1952 roku. Również w 1952 roku opublikował zbiór poezji „Mohn und Gedächtnis” („Mak i pamięć”), zawierający słynny wiersz „Todesfuge” („Fuga śmierci”). W 1955 roku został obywatelem Francji, a wkrótce potem urodził mu się syn Eric, po tym jak jego pierwsze dziecko zmarło tuż po narodzinach.

W kwietniu 1967 roku Celan i jego żona postanowili się rozstać. Poeta zmarł między 19 a 20 kwietnia 1970 roku, prawdopodobnie popełniwszy samobójstwo.