Longin Jan Okoń - sylwetka autora

Autor, znany jako poeta i prozaik, jest niezwykle związany z kulturą i pięknem ziem chełmskich i lubelskich. Jego dzieła cieszą się ogromną popularnością, a ich łączny nakład przekroczył 2,5 miliona egzemplarzy. Wśród najistotniejszych publikacji tego twórcy znajdują się zbiory poezji, takie jak "Łzy serca" (1949), "Nuty wieczorne" (1958), "Cienie czasu" (1965), "Łowienie świtu" (1969), "Nie ma ciszy" (1972), "Flet" (1972), "Mroki ziemi" (1979), "Pamięć śpiewających rzek" (1987), "Kamień i nadzieja" (1992), "Połysk bursztynu" (1993), "Muszla cykad" (1996), "Wiosna i kwiaty" (1999) oraz "Niegasnący płomień" (2000).

Jego talent narracyjny przejawia się także w opowiadaniach, takich jak "Legendy chełmskie" (1969), "Opowieści Niedźwiedziego Grodu" (1973), "Niezwykłe dzieje pięknej Anny" (1978), "Miłość silniejsza niż śmierć" (1988) oraz "Imiona miłości" (1997). Autor stworzył również wiele powieści, w tym "Tecumseh" (1976), "Czerwonoskóry generał" (1979), "Śladami Tecumseha" (1981), "Płonąca preria" (1986), "Przełęcz Grozy" (1990) i "Przekleństwo Inków" (1998).

W jego twórczości odnaleźć można także szkice i opowiadania dotykające różnych tematów. Publikacje takie jak "Szkolnictwo chełmskie w latach 1939-1944" (1970), "Przysłowia ludu chełmskiego" (1971), "Ludowe zagadki chełmskie" (1975), "Portret Kazimierza Andrzeja Jaworskiego" (1983), "Portret Jana Szczawieja" (1985) oraz antologie poezji "Wiązanie światłem słowa" (1997) i "Wskrzeszanie pamięci, antologia zmarłych poetów Lubelszczyzny" (1988) świadczą o jego wszechstronnym podejściu do literatury i głębokiej fascynacji regionalnym dziedzictwem.