Józef Bartłomiej Zimorowic - sylwetka autora

Polski twórca z okresu baroku, zarówno pisarz, jak i poeta, który tworzył po łacinie, pełnił funkcję kronikarza oraz kilkukrotnie piastował stanowisko burmistrza Lwowa – miasta, z którym związał się na całe swoje życie. Jest autorem zbioru poetyckiego "Sielanki nowe ruskie". Urodzony w lwowskiej rodzinie mieszczan, jego ojciec, Stanisław Ozimek, był mistrzem murarskim, a matką Katarzyna. Z czasem przyjął nazwisko Zimorowic. Edukację odebrał w szkole katedralnej we Lwowie i dość wcześnie, bo jeszcze przed 20. rokiem życia, zaczął tworzyć literaturę. Niestety, część jego twórczości z tamtego okresu, głównie o miłosnym i sowizdrzalskim charakterze, nie przetrwała do naszych czasów.

W swoim rodzinnym mieście pełnił różnorodne funkcje urzędnicze: od podpiska przy pisarzu miejskim Albercie Zimnickim w 1620 roku, przez obrońcę sądowego w 1624 roku, aż po pisarza miejskiego w 1640 roku i ławnika w 1646 roku. W 1648 został jednym z 12 dożywotnich rajców miejskich i uczestniczył w elekcji króla Jana Kazimierza. Burmistrzem Lwowa był kilkakrotnie, po raz pierwszy w latach 1648–1649. W 1623 roku, uciekając przed szalejącą w Lwowie zarazą dżumy, schronił się w Krakowie.

Bywał wielokrotnie w Warszawie, a w 1644 roku nabył ziemię pod Lwowem, gdzie zajął się uprawą winorośli. Pomnażał majątek, handlując miedzią i innymi produktami, a w czasie zamieszek zajmował się handlem zbożem na dużą skalę. Podczas wojny polsko-tureckiej w latach 1672–1676 aktywnie uczestniczył w obronie Lwowa. Po tych wydarzeniach umieścił w ścianie ratusza tablicę pamiątkową, głoszącą: "Za Panowania Króla Michała Wiśniowieckiego, Archanioł Michał miasto Lwów wybawił z paszczy smoka azjatyckiego".

Był żonaty cztery lub pięć razy, a jego żony to kolejno: Katarzyna Duchnicówna (ślub 28 lutego 1629), Zofia Zachariaszewicz (ślub 1654; mieli syna Józefa), Rozalia z Groswajerów Złotorowiczowa (ślub 1656), Jadwiga Krallówna, córka Jerzego (ślub 1661), oraz Katarzyna Krzywińska (ślub zawarty prawdopodobnie pod koniec jego życia, ale nie jest to pewne). Jego młodszy brat, Szymon Zimorowic, który początkowo nosił nazwisko Ozimek, napisał na jego wesele utwór "Roksolanki, to jest ruskie panny" w 1654 roku. Zimorowic zmarł 14 października 1677 roku.