Joseph Goebbels - sylwetka autora

Dr Joseph Paul Goebbels (urodzony 29 października 1897 w Rheydt, zmarły 1 maja 1945 w Berlinie) był niemieckim ministrem propagandy i oświecenia publicznego w rządzie Adolfa Hitlera oraz jednym z kluczowych przywódców Partii Narodowosocjalistycznej. W ostatnich dniach swojego życia pełnił funkcję kanclerza Rzeszy, a także był zaufanym współpracownikiem i doradcą Hitlera.

Goebbels przyszedł na świat w przemysłowym mieście Rheydt, położonym na południa od Mönchengladbach, na obrzeżach Zagłębia Ruhry. Jego rodzina była katolicka. Ojciec pracował jako urzędnik, a matka była robotnicą rolną. Joseph miał czterech braci i sióstr: Hansa (1893-1947), Konrada (1895-1949), Elisabeth (1901-1915) oraz Marię, urodzoną w 1910 roku, która później wyszła za mąż za niemieckiego reżysera Maksa M. Kimmicha. Uczył się w katolickim gimnazjum i w 1916 roku zdał egzamin maturalny.

Goebbels cierpiał na deformację prawej nogi, co było wynikiem zespołu stopy końsko-szpotawej lub zapalenia szpiku. Według Williama L. Shirera, dziennikarza z Berlina lat 30., który dobrze znał Goebbelsa, jego wada była konsekwencją zapalenia szpiku kostnego w dzieciństwie i nieudanej operacji. Z tego powodu nosił metalową szynę oraz specjalnie dopasowane obuwie, które jednak nie zapobiegały jego kuśtykaniu. Goebbels nie został powołany do służby wojskowej podczas I wojny światowej, co bardzo go dotknęło. Często przedstawiał się potem jako weteran wojenny, a swojego kalectwa tłumaczył „raną z frontu”.

Kontynuował edukację w niemieckiej szkole z internatem franciszkanów w Bleijerheide, Kerkrade w Holandii. Tracąc stopniowo swoją katolicką wiarę, podjął studia na uniwersytetach w Bonn, Würzburgu, Freiburgu i Heidelbergu, gdzie obronił doktorat poświęcony XVIII-wiecznemu pisarzowi romantycznemu Wilhelmowi von Schützowi. Dwie osoby, które miały na niego największy wpływ podczas studiów, to Friedrich Gundolf i jego opiekun naukowy w Heidelbergu, Max Freiherr von Waldberg, przy czym obaj byli pochodzenia żydowskiego. Goebbels był znany z inteligencji i politycznego sprytu, co przyznawali nawet jego przeciwnicy.