John Milton - sylwetka autora

John Milton był niezwykłym angielskim poetą i pisarzem, najbardziej znanym z epickiego dzieła "Raj utracony" z 1667 roku. Pochodził z zamożnej londyńskiej rodziny notarialnej, która łączyła w sobie tradycje purytańskie z uznaniem dla sztuki, muzyki i poezji. Jego edukacja rozpoczęła się w St. Paul School w Londynie, gdzie jednym z jego nauczycieli był purytański kaznodzieja Thomas Young. W latach 1624-1632 Milton studiował nauki humanistyczne w Christ’s College na Uniwersytecie Cambridge, zdobywając biegłość w grece i łacinie, których używał w swojej poezji.

Po ukończeniu studiów Milton powrócił do rodzinnej posiadłości w Horton, gdzie przez pięć lat poświęcał się pisaniu i nauce, rezygnując z planowanej kariery w duchowieństwie anglikańskim. Ten czas zaowocował klasycznie pięknymi utworami, takimi jak oda "On the Morning of Christ’s Nativity" z 1629 roku, oraz dyptyk poetycki "L’Allegro" i "Il Penseroso", które ujawniają jego głębokie związki z naturą i refleksję nad życiem wiejskim i kontemplacyjnym.

W 1638 roku Milton odbył podróż po Europie, odwiedzając takie miasta jak Paryż, gdzie spotkał się ze znanym ambasadorem Grocjuszem, oraz Włochy, gdzie spotkał m.in. Galileusza. Pod wpływem politycznych napięć w Anglii postanowił zaangażować się w sprawy polityczne i religijne, co na pewien czas odsunęło poezję na dalszy plan.

Życie osobiste Miltona było naznaczone burzliwym małżeństwem z Mary Powell, które choć zaczęło się w trudnych okolicznościach, przetrwało czas wojny. Po śmierci Mary przy porodzie trzeciego dziecka, ożenił się ponownie, jednak problemy zdrowotne, w tym utrata wzroku, zdominowały jego życie.

Mimo trudności, Milton powrócił do pisania. Jego "Raj utracony", wraz z kolejnymi dziełami "Paradise Regained" i "Samson Agonistes", umocniły jego pozycję jednego z najważniejszych poetów epoki. Choć jego ostatnie lata były naznaczone ślepotą, z pomocą rodziny kontynuował pracę twórczą, co zaowocowało m.in. traktatem "De Doctrina Christiana". Milton pozostał silną postacią literacką aż do swojej śmierci, pozostawiając trwały ślad w literaturze.