Jerzy Waldorff to polski pisarz, urodzony na początku XX wieku. Absolwent Uniwersytetu Poznańskiego. Początkowo pracował w kancelarii prawniczej, ale później swoją karierę zawodową związał z dziennikarstwem, specjalizując się przede wszystkim w dziennikarstwie muzycznym. Dodatkowo, Jerzy Waldorff angażował się również w działania o charakterze społecznym – to właśnie, między innymi, z jego inicjatywy doszło do powstania w Zakopanem Muzeum Karola Szymanowskiego w willi „Atma”. Jerzy Waldorff powołał bowiem do życia Społeczny Komitet Akcji „Atma”. Pisarz zmarł w 1999 roku. Jego grób znajduje się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Książki Jerzego Waldorffa na zawsze zapisały się w polskiej kulturze. W twórczości pisarza na szczególne wyróżnienie zasługuje książka „Sekrety Polihymni”, błyskotliwa opowieść, której głównym tematem jest muzyka. Kolejna książka Jerzego Waldorffa to oparta na motywach autobiograficznych publikacja „Dolina szarej rzeki”, przedstawiająca nie tylko młodość pisarza, ale również obraz dawnej Warszawy. Chcąc lepiej poznać dorobek literacki Waldorffa warto sięgnąć również po takie tytuły, jak: „Godzina policyjna”, „Moje lampki oliwne” (kolejna książka o autobiograficznym wydźwięku), „Słowo o Kisielu”, „Fidrek”, „Uszy do góry” czy „Taniec życia ze śmiercią”. „Serce w płomieniach: opowieść o Karolu Szymanowskim” to z kolei książka Waldorffa, którą pisarz poświęcił Karolowi Szymanowskiemu – jednemu z najbardziej utalentowanych polskich kompozytorów.

Jerzy Waldorff to również osoba zasłużona dla warszawskich Powązek. To właśnie pisarz jest założycielem organizacji – Społeczny Komitet Opieki nad Starymi Powązkami. Dzięki komitetowi, corocznie, w dzień Wszystkich Świętych, odbywa się specjalna kwesta. Powązkom Waldorff poświęcił także swoją książkę „Za bramą wielkiej ciszy. Dwieście lat dziejów Powązek”. Twórczość Waldorffa na stałe weszła do kanonu, jakim jest literatura piękna polska – książki pisarza to bardzo ważny element rodzimej literatury, zasługujący na zainteresowanie.