Izolda Kiec - sylwetka autora

Specjalizująca się w literaturoznawstwie, teatrologii i kulturoznawstwie badaczka koncentruje się na literaturze, zwłaszcza poezji, oraz teatrze XX wieku, zarówno popularnym, jak i emigracyjnym. Jej zainteresowania obejmują także formy kultury popularnej, takie jak kabaret, piosenka i musical, oraz metodologię badań w tym zakresie. Istotnym źródłem inspiracji jest dla niej krytyka feministyczna, gender studies oraz nowa krytyka, w szczególności metoda bliskiego czytania.

W 2014 roku powołała do życia Fundację Instytut Kultury Popularnej, gdzie pełni rolę prezeski. Jest również współtwórczynią projektu Archiwum Kultury Popularnej, redaktor naczelną rocznika „Studia z Kultury Popularnej”, a także redaguje serię wydawniczą Wielkopolskie Mikrohistorie. Swoją drogę naukową rozpoczęła w 1989 roku, kiedy uzyskała tytuł magistra filologii polskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, a w 1993 roku obroniła doktorat z humanistyki, przygotowując pracę poświęconą Zuzannie Ginczance.

W latach 1990-1997 była związana z redakcją miesięcznika „Czas Kultury”, pełniąc funkcję członka, a później również sekretarza redakcji. Od 1993 do 2009 roku pracowała w Instytucie Filologii Polskiej UAM, gdzie początkowo była częścią Zakładu Dramatu i Teatru, a od 2003 roku zarządzała Pracownią Literatury i Sztuk Popularnych. W 1994 roku otrzymała stypendium z Fundacji Nauki Polskiej dla młodych naukowców, a w 1999 roku zdobyła habilitację w dziedzinie literaturoznawstwa i teatrologii.

Między 2009 a 2014 rokiem pracowała w Wyższej Szkole Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa w Poznaniu jako profesor nadzwyczajna, kierując Katedrą Kulturoznawstwa i będąc dziekanem Wydziału Humanistycznego w roku akademickim 2011/2012. Opracowała program studiów kierunku kulturoznawstwo z unikalną specjalizacją Kultura popularna, realizowaną w latach 2010-2014. W latach 2009-2017 była wykładowczynią w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie na kierunku kulturoznawstwo. W 2014 roku uzyskała tytuł profesora w zakresie kulturoznawstwa.

Za swoje zasługi w 2016 roku została wyróżniona przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaką Zasłużony dla Kultury Polskiej, a także otrzymała stypendium w dziedzinie literatury. Od 2017 roku jest zatrudniona na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu w Katedrze Kuratorstwa i Teorii Sztuki. Jest autorką licznych biografii i opracowań, w tym dzieł poświęconych postaciom takim jak Zuzanna Ginczanka czy Halina Poświatowska, a także badaniom nad teatrem i kabaretem. W 2020 roku planuje opublikować rozszerzoną biografię Zuzanny Ginczanki nakładem Wydawnictwa Marginesy.