Irena Krzywicka - sylwetka autora

Pisarka, publicystka, tłumaczka oraz recenzentka teatralna ukończyła gimnazjum Anieli Wereckiej w Warszawie i kontynuowała edukację na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Związana była na stałe z "Wiadomościami Literackimi". Aktywnie angażowała się w działalność społeczną, współtworząc pierwszą w Warszawie Poradnię Świadomego Macierzyństwa. W czasie II wojny światowej współpracowała z Armią Krajową.

W jej dorobku literackim znajdują się takie powieści jak "Pierwsza krew" z 1930 roku, która doczekała się zmienionego wydania pt. "Gorzkie zakwitanie" w 1948 roku, oraz "Ucieczka z ciemności" wydana w 1939 roku. Stworzyła także cykl o tytule "Skuci i wolni", który ukazał się w latach 1947–1953, oraz utwory przeznaczone dla młodzieży, takie jak "Wichura i trzciny" z 1959 roku. Publikowała również opowiadania, zbiory publicystyczne, powieść biograficzną o Ludwiku Krzywickim pod tytułem "Żywot uczonego" w 1951 roku, wspomnienia "Wielcy i niewielcy" w 1960 roku oraz "Wyznania gorszycielki" wydane w 1992 roku. Jej znakomity przekład "Homo faber" Maxa Frischa przyniósł jej w 1991 roku nagrodę szwajcarskiej fundacji Pro Helvetia. Od 1964 roku aż do swojej śmierci mieszkała we Francji.