Hugh Sebag-Montefiore - sylwetka autora

Hugh Sebag-Montefiore rozpoczął karierę jako prawnik, zanim przeszedł do dziennikarstwa i został historykiem. Jego artykuły pojawiały się w takich publikacjach jak Sunday Times, Sunday Telegraph, Observer, Independent on Sunday oraz Mail On Sunday. Jego debiutancka książka "Kings On The Catwalk: The Louis Vuitton and Moët-Hennessy Affair" ukazała się w 1992 roku. Bletchley Park, które stanowiło tło jego pierwszej książki historycznej "Enigma: The Battle For The Code" (wydana w 2000 roku), kiedyś należało do prapradziadka Hugh'a, Sir Herberta Leona. Ojciec Hugh'a, Stephen, spędzał każde święta Bożego Narodzenia w Bletchley Park w czasach, gdy dom tętnił życiem służby, a ogrodem opiekowało się czterdziestu ogrodników. Przed 70. rocznicą zdobycia ksiąg kodowych Enigmy z niemieckiego U-boota U-110, Hugh został zaangażowany przez Bletchley Park, by dostarczyć tekst i zdjęcia do wystawy opisującej to wydarzenie.

Klimaks kolejnej książki Hugh'a, "Dunkirk: Fight To The Last Man" (wydana w 2006 roku), również przywołał zapomniane wspomnienia w jego rodzinie. Jego kuzyn, Denzil Sebag-Montefiore, musiał wyrzucić do morza swoje cenne, z kości słoniowej zrobione szczotki do włosów, na których wyryto jego inicjały, aby unosić się na wodzie. Denzil ostatecznie powrócił do Anglii, po tym, jak został wciągnięty na jedną z łodzi transportujących brytyjskich żołnierzy na większe statki czekające na otwartym morzu. Inny kuzyn, Basil Jaffé, czas oczekiwania na ratunek w płytkiej wodzie przy jednej z plaż Dunkierki spędził na czytaniu miniaturowego wydania dramatów Szekspira.

Na temat frontu zachodniego, gdzie rozgrywały się wydarzenia opisane w jego najnowszej książce "Somme: Into The Breach", jego rodzina ma mieszane odczucia. Tom Sebag-Montefiore, kuzyn dziadka Hugh'a, działał jako artylerzysta na Sommę i innych miejscach frontu zachodniego. W swoich listach do matki opisał, jak to mimo posiadania jedynie rangi kapitana, zdarzało mu się jadać z generałami, których znał z przedwojennych pokazów jeździeckich, w których reprezentował Wielką Brytanię. W korespondencji tej Tom uwiecznił również niezwykłe starania, jakie podejmował, aby praktykować religię w okopach, poszcząc w Dzień Pojednania do momentu, gdy był zbyt słaby, aby wrócić do jednostki po nabożeństwie, oraz prosząc matkę o przesyłkę z macą na czas święta Paschy. Mniej szczęśliwie potoczyły się losy pradziadka Hugh'a, Cecila Sebag-Montefiore, który doznał poważnego urazu głowy na froncie zachodnim i nigdy w pełni nie odzyskał zdrowia. Wkrótce po wojnie popełnił samobójstwo. Bertie Woolf, przyrodni brat babci Hugh'a ze strony matki, przeżył swoją służbę jako artylerzysta na Sommę, tylko po to, by rok później zginąć w okopach.