Herman Melville - sylwetka autora

Herman Melville, amerykański powieściopisarz, poeta i eseista, wywodził się z uznawanej bostońskiej rodziny o dobrym statusie materialnym. Jego ojciec, kupiec o szkockich korzeniach, zbankrutował, gdy Herman miał zaledwie 15 lat. W wyniku tego Melville musiał przerwać naukę i podejmować różnorodne prace, w tym jako robotnik rolny, ekspedient, bankowy urzędnik i nauczyciel. W wieku dwudziestu dwóch lat zdecydował się na przyłączenie do załogi statku wielorybniczego. Przez osiemnaście miesięcy służył na brygu „Acushnet”, po czym zdecydował się na ucieczkę i przez ponad miesiąc przebywał w ukrytej dolinie Polinezji, w otoczeniu miejscowych, których wówczas nazywano „kanibalami”. To doświadczenie stało się inspiracją do jego debiutanckiej powieści zatytułowanej „Taipi”, wydanej w 1846 roku. Książka zdobyła znaczne uznanie wśród czytelników, co rozpoczęło intensywny okres w twórczości Melville’a, podczas którego powstały cztery kolejne powieści. Podobnie jak „Taipi”, „Omoo” opowiadała o przygodach związanych z egzotycznymi krainami. Trzecie dzieło, „Mardi” z 1849 roku, początkowo realistyczna opowieść, szybko przekształcała się w fantazyjną narrację o krainach przypominających te z dzieł Swifta. Kolejne publikacje, „Redburn” i „Biały kubrak”, ugruntowały jego reputację. W 1850 roku Herman Melville rozpoczął pracę nad swoim najważniejszym dziełem, „Moby Dickiem”. Ta fikcyjna opowieść o białym kaszalocie czerpała inspirację z prawdziwej historii statku wielorybniczego Essex, jednak Melville nadał jej nieco fantasticalny rys, w tym elementy, takie jak ludzka inteligencja kaszalota. Dzięki tej powieści czytelnicy mogą poznać szczegółowy obraz życia wielorybników i właścicieli statków tego typu, a także zmagania odwiecznego konfliktu pomiędzy dobrem a złem, co uczyniło książkę częścią kanonu literatury światowej.