Henryk Pająk - sylwetka autora

Pochodził z rodziny chłopskiej i w wieku 10 lat doznał poważnych obrażeń w wyniku eksplozji poniemieckiego niewypału. Ukończył polonistykę na UMCS, po czym przez krótki czas pracował jako nauczyciel w gimnazjum, a następnie zajął się dziennikarstwem rolniczym w prasie lubelskiej. Jego artystyczna ścieżka zaczęła się od poezji, a w 1959 współzakładał lubelską grupę poetycką "Prom", która działała do 1964 roku. Wraz z innymi członkami grupy był redaktorem "Biuletynu Młodego Twórcy" i publikował w magazynie "Kamena". W 1962 część jego wierszy została opublikowana w zbiorze "Prom", wydanym przez Wydawnictwo Lubelskie. Regularnie uczestniczył w spotkaniach autorskich z młodzieżą i robotnikami, a także wydał dwa tomy poezji, m.in. "Zanim powrócę" (1965). W tomiku "Amen" (1993) zebrał swoje prace z lat 1960-1993.

Swoją prozatorską karierę rozpoczął od adaptacji pamiętnika Henryka Cybulskiego pt. "Czerwone noce" (1967, 1969, 1974, 1977, 1990), który opowiadał o polskiej samoobronie przed atakami UPA na Wołyniu. Z podobnej tematyki powstała powieść "Los" (1969), opisująca walki żołnierzy 27 Wołyńskiej Dywizji AK. W czasach PRL opublikował między innymi "Tam, za snem", "Wolny" i "Druga śmierć" (1971, 1981). Jego prace często dotykały tematów wiejskich oraz wojennych, z czasem rozwijając się w kierunku psychologii postaci.

Był prezesem lubelskiego oddziału Związku Literatów Polskich i publikował książki w formie odcinków prasowych. Jako członek PZPR opuścił partię natychmiast po wprowadzeniu stanu wojennego. Od 1985 roku przebywa na rencie. Na początku lat 90. założył własne wydawnictwo "Retro" w Lublinie, gdzie wydawał swoje książki oraz prace innych autorów o podobnej tematyce, w tym pułkownika Stanisława Żochowskiego z Australii. W tym czasie opublikował również serię trzech tomów tajnych dokumentów UB-SB, dotyczących nielegalnych organizacji i zbrodni w Polsce Ludowej.

Nie obyło się bez kontrowersji; był kilkakrotnie przesłuchiwany przez UOP i wzywany do prokuratury w związku z oskarżeniami o antyżydowskie publikacje, takie jak "Strach być Polakiem" (1997) czy "Żydowskie oblężenie Oświęcimia" (1999). Mimo tych zarzutów, nigdy nie postawiono mu żadnych formalnych oskarżeń i nie został skazany prawomocnym wyrokiem sądu.