Heinrich Böll - sylwetka autora

Heinrich Böll, niemiecki pisarz i członek Niemieckiego Centrum PEN, w latach 1971-1974 pełnił funkcję przewodniczącego międzynarodowego PEN Clubu. Zasłynął zdobyciem Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1972 roku. Był ósmym dzieckiem Viktora Bölla i Marii Herrmann. W dzieciństwie uczęszczał do katolickiej szkoły w Kolonii, a następnie do Gimnazjum Cesarza Wilhelma, gdzie zdobył maturę. Po ukończeniu szkoły pracował jako praktykant w księgarni, a jego edukacja kontynuowała się na studiach filologii klasycznej, których rozpoczęcie nastąpiło w 1938 roku. Krótko po rozpoczęciu studiów został powołany do wojska, gdzie walczył jako żołnierz Wehrmachtu i wielokrotnie był ranny.

W okresie 1939-1940 przebywał w Bydgoszczy, mieszkając przy ulicy Dworcowej. W czasie przerwy na przepustce w marcu 1942, poślubił swoją młodzieńczą miłość, Annemarie Chech. Po zakończeniu wojny, od kwietnia do września 1945 roku, był jeńcem w amerykańskim obozie. Debiut literacki Bölla przypadł na 1947 rok, kiedy ukazały się jego opowiadania i krótkie teksty. W 1951 roku otrzymał nagrodę Grupy 47, stając się jej członkiem.

Heinricha Bölla łączyła bliska przyjaźń z rosyjskim pisarzem Aleksandrem Sołżenicynem. Po deportacji Sołżenicyna ze Związku Radzieckiego w 1974 roku, znalazł on schronienie w domu Bölla w Langenbroich, niedaleko Bonn. Dowodem zaufania, jakim darzył go Sołżenicyn, było powierzenie mu w 1972 roku zadania przetransportowania swojego testamentu na Zachód.