Gottlob Frege - sylwetka autora

Friedrich-Schiller-Universität w Jenie to miejsce, gdzie niemiecki matematyk, logik i filozof rozpoczął swoją akademicką podróż w 1869 roku. Po dwóch latach studiów na lokalnym uniwersytecie, jego edukacyjna ścieżka skierowała go do Getyngi. Jednak po dwóch kolejnych latach powrócił do Jeny, aby kontynuować karierę jako wykładowca matematyki. W 1896 roku awansował na profesora matematyki w tej samej instytucji.

W dziedzinie filozofii matematyki, był znanym krytykiem istniejących teorii. Jego praca "Grundlagen der Arithmetik" zawierała szczegółowe analizy teorii takich jak te prezentowane przez Immanuela Kanta, który traktował twierdzenia arytmetyki jako syntetyczne sądy a priori, oraz Johna Stuarta Milla, dla którego twierdzenia te były uniwersalnymi prawami przyrody potwierdzonymi przez doświadczenie. Jednocześnie, wprowadził nową filozoficzno-matematyczną koncepcję - logicyzm, który sprowadzał matematyczne pojęcia do logicznych zasad i twierdzeń.

Stworzył on także unikalną arytmetykę, demonstrując, że jej twierdzenia można wyprowadzić wprost z logicznych założeń i odnosić do tzw. "praw myślenia", czyli idealnych (obiektywnych) charakterów praw logiki. Jego prace były poddane krytyce przez Edmunda Husserla, co zaowocowało znanym sporem, po którym obaj przeciwnicy ostatecznie odeszli od psychologizmu. Mimo tego, nie porzucił idei "praw myślenia", znanych również jako normy myślenia. W dzisiejszej filozofii języka często wykorzystuje się jego rozróżnienie między sensem (Sinn) a odniesieniem (Bedeutung).

Był jednym z pionierów integrowania matematyki z logiką, sprzeciwiając się propozycji G. Boole'a, który sugerował, że logika powinna być dziedziną zależną od matematyki. Uznawany jest dziś za jednego z największych logików od czasów Arystotelesa. Jego przełomowe dzieło "Begriffsschrift" z 1879 roku zainicjowało nową epokę w historii logiki, wypierając arystotelesowską sylogistykę, która dominowała przez ponad dwa tysiące lat. Jego logika, rozwijana w postaci form aksjomatycznych, zawiera już pierwiastki współczesnej logiki formalnej, zwłaszcza w dziedzinie logiki predykatów drugiego rzędu z równością.