Fritz Machlup - sylwetka autora

Fritz Machlup, urodzony 15 grudnia 1902 roku w Wiener-Neustadt, w pobliżu Wiednia, rozpoczął swoją edukację w 1920 roku na Uniwersytecie Wiedeńskim. Studiował tam ekonomię, początkowo pod kierunkiem Friedricha von Wiesera, a następnie Ludwiga von Misesa, u którego w 1923 roku obronił doktorat na temat standardu dewizowo-złotego. Po zdobyciu tytułu doktora stał się częścią znanego "Mises Circle" – grupy debat ekonomiczno-filozoficznych organizowanej przez Misesa w Austriackiej Izbie Handlowej.

W trakcie pobytu w Austrii Machlup angażował się także w biznes, pełniąc funkcję w zarządzie rodzinnej firmy zajmującej się produkcją opakowań kartonowych. Był również aktywny jako dziennikarz ekonomiczny oraz wykładowca wieczorowy w Wiedniu. W 1933 roku, korzystając ze stypendium Fundacji Rockefellera, przeniósł się do Stanów Zjednoczonych. Tam spotkał wielu wybitnych ekonomistów, takich jak Frank H. Knight, Jacob Viner, Milton Friedman czy George Stigler, a także utrzymywał kontakt z Josephem Schumpeterem z Harvardu.

Pierwszą profesurę w USA objął w maju 1935 roku na Uniwersytecie Buffalo, a w 1936 roku, tuż przed rozpoczęciem zajęć tamże, spędził czas w London School of Economics oraz w Cambridge. Kariera profesora w Buffalo była początkiem jego imponującego dorobku akademickiego w Stanach. Po trzech latach pracy w amerykańskim wywiadzie podczas II wojny światowej, w 1947 roku, został profesorem na John Hopkins University w Baltimore, a od 1960 roku kontynuował pracę jako profesor na Princeton University. Później, na początku lat 70., dołączył do New York University, gdzie wykładał aż do śmierci w 1983 roku.

Machlup był płodnym autorem – do 1976 roku opublikował liczne książki, eseje i artykuły, a jego prace tłumaczono na wiele języków. Głównymi tematami jego twórczości były międzynarodowy system finansowy oraz ekonomia wiedzy. Renoma Machlupa przyczyniła się do powstania na prośbę Douglasa Dillona, ówczesnego amerykańskiego ministra finansów, tzw. Bellagio Group – grupy ekonomistów, zajmującej się problemami systemu Bretton Woods, który ostatecznie rozpadł się w 1971 roku. Bellagio Group jest uważana za poprzedniczkę Group of Thirty, skupiającą się głównie na przedstawicielach banków centralnych.