Czesław Bielecki - sylwetka autora

Czesław Bielecki to polski architekt, publicysta i polityk, znany jako działacz opozycji w czasach PRL oraz poseł na Sejm III kadencji. Urodził się w Warszawie w rodzinie zasymilowanej inteligencji żydowskiej. Jego droga edukacyjna rozpoczęła się od ukończenia studiów na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej w 1973 roku. W 1997 obronił doktorat z zakresu architektury i urbanistyki na Politechnice Krakowskiej, prezentując pracę zatytułowaną "Gra w miasto". W swojej karierze architekta pracował i zdobywał doświadczenie zawodowe w takich krajach jak Francja, Izrael oraz Niemcy. W 1984 założył przedsiębiorstwo architektoniczne o nazwie "Dom i Miasto".

Bielecki aktywnie uczestniczył w działaniach opozycyjnych. W marcu 1968 roku brał udział w protestach studenckich na Uniwersytecie Warszawskim, co skutkowało jego aresztowaniem. W latach 1970-1979 działał w konspiracyjnej grupie "Polska Walcząca", a później związał się z Polskim Porozumieniem Niepodległościowym. W 1979 roku rozpoczął współpracę z paryską "Kulturą", gdzie regularnie publikował teksty, m.in. eseje. Jego działalność obejmowała również przenoszenie materiałów opozycyjnych z Polski do Francji przez własną sieć kurierów. W swojej twórczości używał pseudonimu Maciej Poleski.

Od 1980 roku Bielecki był członkiem NSZZ "Solidarność", zasiadając w Komisji Kultury w regionie Mazowsze. Podczas stanu wojennego ukrywał się i pełnił rolę współautora oraz wydawcy opozycyjnych publikacji, jak "Mały Konspirator" i publikacji w "Tygodniku KOS". Współtworzył też Wydawnictwo CDN, którym kierował od 1982 do 1989 roku. W tym okresie dwukrotnie go aresztowano i wysunięto oskarżenia o próbę obalenia ustroju. Podczas jednego z pobytów w więzieniu prowadził głodówkę, by uzyskać status więźnia politycznego, co zakończyło się przymusowym dożywianiem. W odpowiedzi na te zajścia, we Francji powstał komitet wspierający jego sprawę.

Po 1989 roku uczestniczył w Konferencji Praw Człowieka w Leningradzie, organizowanej przez radzieckich opozycjonistów. Między 1990 a 1995 rokiem doradzał prezydentowi Lechowi Wałęsie i kierował Zespołem ds. Reformy Administracji Publicznej. Był także jednym z doradców w rządzie Jana Olszewskiego w 1992 roku. Rok 1995 przyniósł stworzenie przez niego Komitetu Stu, który przekształcono w partię polityczną Ruch Stu. Jako poseł na Sejm w latach 1997-2001, wybrany z listy Akcji Wyborczej Solidarność, przewodniczył Komisji Spraw Zagranicznych.

W 2001 roku dołączył do PPChD z działaczami Ruchu Stu, lecz bez powodzenia kandydował ponownie do parlamentu i wkrótce wycofał się z polityki, koncentrując się na pracy zawodowej. W 2010 roku startował jako kandydat na prezydenta Warszawy z ramienia Prawa i Sprawiedliwości, zdobywając drugie miejsce z poparciem 23,16%. W 2015 roku został członkiem Narodowej Rady Rozwoju powołanej przez prezydenta Andrzeja Dudę.

Bielecki należy do Stowarzyszenia Wolnego Słowa, Stowarzyszenia Architektów Polskich, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz PEN Clubu. Jest również zaangażowany w inicjatywę utworzenia Muzeum Pamięci Komunizmu w Warszawie o nazwie SocLand. Jego publikacje obejmują felietony z cyklu "Na własny rachunek", które ukazywały się najpierw w "Wprost", a następnie w tygodniku "Uważam Rze".

Jest ojcem trzech synów. Jego pierwsza żona, Maria Twardowska, zmarła w 2004 roku. Obecnie jest związany z Iloną Łepkowską, scenarzystką.