Bożena Stelmachowska - sylwetka autora

Bożena Stelmachowska, urodzona 5 grudnia 1889 roku we Wrześni, była uznanym etnografem. Jej ojciec, Ksawery, pracował jako architekt, natomiast matka, Ludwika z rodziny Hundtów, wywodziła się z rodziny szkockich emigrantów, którzy osiedlili się na Pomorzu.

W okresie od 1934 do 1939 roku Stelmachowska pełniła funkcję kierowniczki Muzeum Miejskiego w Poznaniu. Była także redaktorką zeszytów naukowych "Archiwum Etnograficzne" publikowanych przez Instytut Zachodnio-Słowiański i współpracowała z Komisją Etnograficzną Polskiej Akademii Umiejętności. W 1939 roku uzyskała habilitację na Uniwersytecie Warszawskim. W czasie II wojny światowej została wygnana z Poznania, ale zaangażowała się w działalność naukową i wykładała na tajnym Uniwersytecie Zachodnim.

Po wojnie, jako docent Uniwersytetu Poznańskiego, Bożena Stelmachowska założyła Zakład Etnografii Słowian Zachodnich. W 1946 roku mianowano ją profesorem nadzwyczajnym w dziedzinie etnologii i etnografii, po czym przeniesiono ją do Torunia. Stelmachowska była mentorką dla wielu studentów, z którymi prowadziła badania terenowe na Pomorzu Gdańskim i Zachodnim. Współpracowała z lokalnymi ośrodkami kulturalnymi, prowadziła odczyty i organizowała wystawy etnograficzne w muzeach w Kartuzach i Kwidzynie. Jej praca miała duży wpływ na rozwój etnografii w Polsce.