Bolesław Romanowski - sylwetka autora

Data i miejsce urodzenia:

21 Marca 1910

Data i miejsce zgonu:

12 Sierpnia 1968

Bolesław Romanowski urodził się 21 marca 1910 roku w Warklanach, które obecnie znajdują się na terenie Łotwy. W 1932 roku ukończył edukację w Szkole Podchorążych Marynarki Wojennej, a tuż przed rozpoczęciem II wojny światowej objął funkcję oficera na okręcie podwodnym ORP "Wilk". W trakcie kampanii wrześniowej okręt ten postawił miny w pobliżu Helu, a po wyczerpaniu możliwości operacyjnych przedostał się przez Bałtyk do Wielkiej Brytanii.

Do 1941 roku Romanowski pełnił służbę na Morzu Północnym na ORP "Wilk". Następnie, na krótki czas, został zastępcą dowódcy na ORP "Sokół", wydzierżawionym od Royal Navy, a pod koniec tego samego roku objął dowództwo starego amerykańskiego okrętu podwodnego "S-25", który został przemianowany na ORP "Jastrząb". Był jedynym polskim komandorem okrętu podwodnego, który przepłynął Atlantyk.

2 maja 1942 roku, podczas eskorty konwoju PQ-15 do Murmańska, ORP "Jastrząb" został omyłkowo ostrzelany przez norweski niszczyciel "St. Albans" oraz brytyjski trałowiec HMS "Seagull". W wyniku incydentu zginęło kilku polskich marynarzy oraz członków brytyjskiej załogi, a Romanowski odniósł rany obu nóg. Okręt uległ samozatopieniu wskutek uszkodzeń.

Pod koniec 1942 roku Romanowski został dowódcą nowo zbudowanego ORP "Dzik", którym odniósł wiele sukcesów w działaniach na Morzu Śródziemnym. Po zakończeniu wojny zdecydował się powrócić do Polski. W 1947 roku sprowadził do Gdyni ORP "Błyskawica" jako jego dowódca. W 1950 roku został zwolniony z Marynarki Wojennej i aresztowany, co zmusiło go do opuszczenia Wybrzeża. Po politycznych przemianach w 1956 roku mógł wrócić do Gdyni i ponownie służyć w Marynarce Wojennej, obejmując różne stanowiska, w tym w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej.

W latach 1961-1964 na prośbę Kwatery Głównej ZHP został pierwszym kapitanem żaglowca "Zawisza Czarny". W 1964 roku, z powodu pogarszającego się stanu zdrowia, przeniesiono go do rezerwy. Bolesław Romanowski zmarł nagle 12 sierpnia 1968 roku i został pochowany z wojskowymi honorami na Cmentarzu Witomińskim w Gdyni.