Bogdan Widera - sylwetka autora

Bogdan Widera, urodzony 26 czerwca 1947 w Katowicach, a zmarły 10 grudnia 2020 roku, był cenionym dziennikarzem, radiowcem, satyrykiem i krytykiem literackim. Jego życie i kariera były ściśle związane z kulturą śląską. Po skończeniu Liceum im A. Mickiewicza, przez dwa lata studiował na Politechnice Śląskiej, zanim przeniósł się na filologię polską. Podczas protestów studenckich w marcu 1968 roku został usunięty z uczelni, a ostatecznie ukończył psychologię na Uniwersytecie Śląskim. Jego debiut w literaturze to opowiadanie w „Szpilkach” z 1972 roku. Po ukończeniu studiów pracował w bibliotece Radia Katowice, awansując na stanowiska w redakcji rozrywkowej i literackiej. Tam zyskał popularność dzięki audycjom takim jak słuchowisko „Pies na portierni” oraz programy poświęcone fikcyjnemu poecie Piotrowi Podmajerzowi. W stanie wojennym w 1981 roku stracił pracę w radiu z powodu swojej działalności w „Solidarności” i krytycznych audycji, co zakończyło się usunięciem jego nagrań oraz krótkim aresztowaniem za dystrybucję zakazanych materiałów. W latach 1982-1983 pracował jako palacz, a następnie był redaktorem w wydawnictwie Księgarnia św. Jacka. Od 1986 do 1997 roku pracował w tygodniku „Gość Niedzielny”, gdzie stworzył popularną postać Jarosława Starzyka, komentującą rzeczywistość PRL w serii „Zapiski wczesnego emeryta”. Czytelnicy uwielbiali fikcyjną postać do tego stopnia, że uznawali ją za autentycznego Ślązaka. W latach 90. prowadził zajęcia z dziennikarstwa na Uniwersytecie Śląskim oraz współtworzył audycje radiowe. Angażował się również w lokalną kulturę i współpracował z wieloma instytucjami, w tym Śląskim Teatrem Lalki i Aktora Ateneum. Był także prezesem katowickiego oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, rozwijając współpracę międzynarodową z dziennikarzami z francuskiego miasta Saint-Étienne. Jego rodzina miała silne związki ze Śląskiem, a w domu gościła śmietanka kulturalna epoki. Bogdan Widera zyskał wiele nagród i odznaczeń, w tym Brązowy Krzyż Zasługi i odznakę „Zasłużony dla kultury polskiej”. Znany był również za swą działalność literacką i kulturalną na rzecz regionu.

Spośród jego projektów wydawniczych wyróżnić można publikację książek takich jak „Róg Ligonia i Królowej Jadwigi” Feliksa Netza, oraz poezji Barbary Gruszki-Zych. Jego praca została wielokrotnie doceniona, zdobył między innymi Nagrodę Prezydenta Katowic za wkład w kulturę w 1998 roku oraz liczne wyróżnienia literackie. Prywatnie, Bogdan Widera był mężem zmarłej w 1996 roku artystki Barbary Grabska. Po śmierci został pochowany na cmentarzu przy ul. Francuskiej w Katowicach. Jego wpływ na kulturę i dziennikarstwo śląskie pozostaje znaczący, a jego wkład w rozwój kulturalny regionu jest niezapomniany.