Androgyn czy hermafrodyta?

Książka skupia się na badaniu biologicznego hermafrodytyzmu w kontekście starożytnej literatury. Pierwsza część koncentruje się na analizie źródeł dotyczących koncepcji androgyna, zwracając szczególną uwagę na fragment z "Sympozjonu" Platona. W przeciwieństwie do popularnych interpretacji, argumentuje się, że te opisy nie odnoszą się do rzeczywistych hermafrodytów, lecz raczej do pojęcia zniewieściałości uważanej za negatywną cechę.

Druga część książki bada relacje dotyczące osób z zarówno męskimi, jak i żeńskimi organami płciowymi, ukazując starożytne postrzeganie przyczyn ich narodzin i ich pozycji w społeczeństwach, które dzieliły ludzi na dwie odrębne płci. Praca uwzględnia zarówno perspektywy greckie, jak i rzymskie. Całość dopełniają rozdziały poświęcone Hermafroditosowi z mitologii oraz opowieściom o postaciach o zmiennej płciowości, które starożytni sytuowali na granicy hermafrodytyzmu.

Publikacja ta jest pierwszym tak wszechstronnym opracowaniem tematyki hermafrodytyzmu w starożytności, które analizuje różnorodne źródła, w tym historiograficzne, medyczne, astrologiczne i normatywne. Dodaje do dyskusji także przykłady, które dotąd nie były uwzględniane w podstawowych pracach na ten temat.