Zwierzaki w opałach. Przygody we wzorki. Psi Patrol

W tym roku poczułam prawdziwą magię świat: Wigilie spędziliśmy u siostry, a dwójka moich siostrzeńców przywróciła mi radość z okresu Bożonarodzeniowego. Przekonałam się, że fajnie jest dostawać prezenty, ale jeszcze większą radość sprawia ich oferowanie. Kupiłam kilka książek dla Bartusia i Emilki, mają odpowiednio 2 i 3 lata, wybór zatem był oczywisty: król jest jeden i na imię mu Psi Patrol. Wczoraj siostra wysłała mi artykuł z Gazety Wyborczej, gdzie redaktorzy analizowali „ukryte znaczenia” w popularnym, kanadyjskim serialu. Wnioski okazały się i straszne i zabawne, przede wszystkim jednak absurdalne. Jesteście ciekawi, jak oczami dorosłych wygląda bajka, która każdego dnia przyciąga przed telewizory miliony ciekawskich, dziecięcych oczu?  
 
Krótko o bajce Psi Patrol: pierwsze odcinki serialu animowanego dla dzieci były emitowane w 2013 roku. Niebawem stuknie więc całej ekipie psich ratowników okrągła rocznica i to fascynujące, że psi Patrol niezmiennie cieszy się zainteresowaniem maluchów. Powodów takiego stanu rzeczy jest kilka: od nowoczesnej technologi, w której zrealizowani serial animowany Psi Patrol, po znakomicie przemyślaną strukturę każdego odcinka. Na początku każdej bajki pieski z Psiego Patrolu wesoło spędzają czas w Zatoce Przygód, mieście gdzie toczy się cala akcja. Z czasem pojawia się problem, a pierwszym, który go dostrzega, jest Ryder, 10-letni chłopiec mieszkający w szklanej wieży w pobliżu Zatoki Przygód. Wchodzi on w rolę głównodowodzącego Psim Patrolem, kiedy w Zatoce Przygód źle się dzieje i mieszkańcy miasta potrzebują rychlej pomocy. Ryder wzywa to siebie całą ekipę i urządza coś na kształt „psiego wiecu”, gdzie na podstawie unikalnych umiejętności, poszczególne psiaki delegowane są do rozwiązania zadania. Jakiego? Czasami trzeba uchronić mieszkańców Zatoki Przygód przed nieznośnym upałem, innym razem z gór zejdzie śnieżna lawina. W Psim Patrolu nie ma znanego z innych bajek „Czarnego charakteru”, katastrofy często mają charakter naturalny. Finałem każdego odcinka jest pomyślnie wykonane zadanie i słodka beztroska do czasu, aż pojawi się kolejne wyzwanie i hasło: „Psi Patrol radę da!” 
 
Dacie wiarę, że w oczach dziennikarzy Gazety Wyborczej, Psi Patrol promuje wartości... korporacyjne? Tak moi mili, zdaniem panów redaktorów, ustalona hierarchia pomiędzy Ryderem oraz ekipą Psiego Patrolu powoduje, że dzieci rosną w przekonaniu, że jeśli pojawia się problem, należy myśleć zadaniowo i skupić się na jego rozwiązaniu. Pozbawia to dzieci beztroskiego dzieciństwa i ukierunkuje na „odhaczanie kolejnych zadań”. To nie wszystko, pojawiły się zarzuty,  że wartością promowaną przez serial Psi Patrol jest... posłuszeństwo. Wobec kogo? BIAŁEGO CZŁOWIEKA. Tak, Ryder jest biały, być może obsadzenie w tej roli Afroamerykanina wpisywałoby się w szeroko pojętą poprawność polityczną, ale miałam okazje przyglądać się serialowi oglądanemu przez Bartusia i Emilkę i nie zauważyłam, aby maluchy skupiały się na takich aspektach serialu. Jeśli nawet bajki dla dzieci poddawane są analizie w omawianym zakresie, to w jakim kierunku zmierza nasz wiat?  
 
Siostra wysłała mi artykuł z Gazety Wyborczej w formie żartu, obie śmiałyśmy się po jego przeczytani. Zbyt wielu ludzi pragnie wychowywać dzieci nie swoje, ale cudze, bo tak łatwiej. Mówienie co można oglądać, a co promuje „niezdrowe” treść to rola rodziców. Zamierzam kontynuować kupowanie książek z ulubiony bohaterami dzieci mojej siostry, widzę ile radości i frajdy im to sprawia. Zwłaszcza że wybór w tym zakresie jest szeroki, a wydawnictwo Media Service Zawada dokłada wielu starań, aby najmłodsi czytelnicy mieli wiele przyjemności z sięgania po książki. Znakomitym przykładem jest tu opowieść zawarta w książce „Przygody we wzorki. Psi Patrol”. Publikacja jest cieniutka, ale jej wartość nie kryje się w treści, a w formie wydania książeczki. W środku niektóre elementy mają postać „wypukleń”, które są miłe w dotyku i urozmaicają czas spędzony nas książka. Polecam, szczególnie dla dzieci w wieku 2-3 lat!  

Psi Patrol to serial animowany dla dzieci, o którym chcąc nie chcąc słyszał każdy rodzic. Mój syn, kiedy tylko rozpoczyna się kolejny odcinek serialu, śpiewa tytułową piosenkę na cały głos i od razu wiadomo, że ciężko będzie go namówić nawet do zjedzenia owoców. Początkowo mnie to niepokoiło: widziałam, jak Pawełek niczym posąg zastyga przed telewizorem i śledził poczynania swoich ulubionych bohaterów. Główny postaciami w bajce są Ryder, 10-letni chłopiec, oraz jego szóstka psiaków, spośród który każdy ma swoje unikalne imię oraz specjalne zdolności, które przydają się w rozwiązywaniu problemów. Jakich? Trudności, z jakimi przychodzi mierzyć się psim ratownikom, jest co niemiara i wynikają one z pomysłu autorów na fabułę bajki. Miejscem akcji jest Zatoka Przygód, fikcyjne miasto, w którym nie brak morza i gór, nie uświadczycie tam jednak żadnych służb ratunkowych. Nie ma policji, straży pożarnej ani nawet zakładu utylizacji odpadów: każdą z tych dziedzin biorą na siebie dzielne pieski, będące ostatnią deską ratunku dla raczej mniej, niż bardziej rozgarniętych mieszkańców Zatoki Przygód. Jest w tym pewna przewidywalność, co? W moich oczach była ona widoczna już po dwóch, trzech bajkach obejrzanych z synem, jednak dla niego samego nie ma ona żadnego znaczenia. Wydaje się nawet, że owa przewidywalność tworzy paradoksalnie pewne bezpieczne ramy. Dzieci wiedza czego się spodziewać, czekają na punkt kolimacyjny i z przyjemnością odkrywają, że Psi Patrol po raz kolejny dał sobie radę!  
 
Psi Patrol w wersji serialowej animacji czy też książeczek wydawanych przez wydawnictwo Media Service Zawada to przede wszystkim znakomitą rozrywką w towarzystwie ulubionych przyjaciół współczesnego, młodego pokolenia. Czy bajka promuje jakieś pozytywne wartości, obok dostarczania rozrywki? Oczywiście! Pieski z Psiego Patrolu są niezwykle pomocne, chętnie ruszają na ratunek potrzebującym mieszkańcom Zatoki Przygód, a w wolnych chwilach sporo rozmawiają, śmieją się i lepiej poznają nawzajem. Plusem bajki jest fakt, że nie ma w niej jawnym form przemocy, żadnych negatywnych treści, po których mogłaby się zapalić „czerwona lampka” w głowie rodziców. Dlatego też uważam, że książki z Psim patrolem w roli głównej to doskonałą sposobność, aby zachęcić maluchy w przyszłości do sięgania po literaturę bardziej wymagającą?  

„Przygody we wzorki. Psi Patrol” to książeczka, która już swoją okładką rozpaliła wyobraźnię mojego synka. Widać na niej Marshalla, Rubble oraz Skye, szczególnie Pawełka ucieszyła postać psiego ratownika specjalizującego się w gaszeniu pożarów. Marshall to dzielny strażak, który jednak boi się niedźwiedzi i rekinów, czyli jest postacią zupełnie nietuzinkowa, podobnie jak reszta ratowników z Psiego Patrolu. Sporą frajdę dzieciom sprawi wykonanie książki:  niektóre elementy wewnątrz książki mają „puchową postać”, co czyni je szczególnie miłymi w dotyku ?.