Zośka. Moja wielka miłość

Hala była sanitariuszką w batalionie "Golski" i wielką miłością Tadeusza Zawadzkiego, znanego jako "Zośka". Jej dzieciństwo przebiegło w atmosferze beztroski, wychowująca się w zamożnej rodzinie właściciela fabryki środków chemicznych w Warszawie przed wojną. Wspomina lata nauki w gimnazjum Królowej Jadwigi, gdzie zawiązały się silne przyjaźnie, wspólne zabawy, wyjazdy i doświadczenia w harcerstwie. W jej gronie znajdowali się m.in. Danka Zdanowiczówna, Hala Krauze, Maria Rabińska, Janek Bytnar "Rudy" z siostrą Duśką, Alek Dawidowski i oczywiście Tadeusz Zawadzki "Zośka". Kiedy wojna objęła ich życie, ci młodzi ludzie, niektórzy jeszcze przed maturą, stanęli do walki, z których wielu nie wróciło żywych. Hala często wraca myślami do wojennych wspomnień, a także do życia po wojnie, męża Felicjana, dwóch córek i sześciorga wnucząt. Zmarła w 2015 roku. Jej wspomnienia, spisane przez autorki w ostatnich latach jej życia, ukazują bogactwo doświadczeń i przeżyć Haliny Sapalskiej z domu Glińskiej.

Dorota Majewska i później Aleksandra Prykowska-Malec towarzyszyły Halinie do końca życia, zbierając obszerne materiały do zapisu wspomnień. Utrzymują także kontakt z jej rodziną. Publikacja zawiera niepublikowane wcześniej zdjęcia i dokumenty z jej prywatnego archiwum. Istotnym elementem książki są opisy wydarzeń z okresu drugiej wojny światowej, postaci związanych z tamtym czasem oraz obrazy przedwojennej Warszawy. Uzupełniają to refleksyjne i pełne humoru uwagi dziewięćdziesięcioletniej kobiety.