Wspomnienia cesarsko-królewskiej guwernantki

W książce „Z pałacu Badenich na dwór Habsburgów - wspomnienia z życia wśród wyższych sfer” czytelnik przenosi się do czasów, kiedy guwernantki odgrywały kluczową rolę w arystokratycznym świecie. Te wykształcone kobiety, pełniące rolę nauczycielek języków obcych, były stałym elementem krajobrazu w pałacach i dworach z końca XIX i początku XX wieku. Dzięki swojej uprzywilejowanej pozycji wśród służby miały dostęp do życia codziennego swoich pracodawców oraz ich rodzinnych tajemnic. Pomimo tego, często pozostawały anonimowe, określane jako „Francuzki”, „Niemki” czy „Angielki”, podobnie jak autorka „Wspomnień cesarsko-królewskiej guwernantki”.

Historia zaczyna się w 1892 roku, kiedy przyszła guwernantka Wandy Badenianki przybywa na krakowski dworzec i orientuje się, że jej bagaż zaginął. Znajduje wyście z sytuacji, kiedy magiczne słowo „Badeni” sprawia, że trafia na właściwy pociąg do Lwowa, by spotkać się z żoną i córką wpływowego hrabiego. Wkrótce rozpoczyna nowy, fascynujący rozdział życia, ucząc języka angielskiego młodą szlachciankę. Po trzech latach podobną funkcję obejmie u Habsburgów, gdzie będzie uczyła arcyksiężniczkę Elżbietę Marię, wnuczkę cesarza Franciszka Józefa, pieszczotliwie zwaną Erzsi.

Publikowane po raz pierwszy w 1915 roku, „Wspomnienia cesarsko-królewskiej guwernantki” dostarczają nie tylko bogatych opisów miejsca i epoki, ale także unikalnego wglądu w życie polskiej arystokracji oraz austriackiej rodziny cesarskiej. Książka ta jest niezwykle cennym źródłem, oferującym niepospolity spojrzenie na codzienność i tradycje wyższych sfer tamtych czasów.