Węzeł czasu

Pewnego dnia Aga budzi się zagubiona w lesie, nie mogąc zrozumieć, gdzie jest ani jak się tam znalazła. Ostatnie, co pamięta z przeszłości, to spotkanie z przyjaciółką przy kawie na rynku w Opolu, gdy lato 2025 roku było w pełnym rozkwicie. Obecnie, na podstawie odczuwanego chłodu, wydaje się, że od tego momentu upłynęło kilka miesięcy, ale jej pamięć pozbawiona jest wspomnień z tego okresu. Nie ma pojęcia, dlaczego jej umysł jest pusty i dlaczego ubrania, które nosi, wyglądają jakby pochodziły z okresu dwudziestolecia międzywojennego. Gdy stara się zorientować w sytuacji, dociera do niej, że jest nie tylko w nieznanym miejscu, ale także w innym czasie. Spotyka dwóch mężczyzn, którzy rozmawiają po niemiecku, pochodząc z miasta Oppeln, co świadczy, że znajduje się teraz na terytorium Rzeszy Niemieckiej, a nie współczesnej Polski. Wkrótce jej droga krzyżuje się z Augustem Bekkerem, oficerem Schutzpolizei specjalizującym się w tropieniu Polaków. Bekker staje się dla Agi zarówno problemem, jak i niespodziewanym sprzymierzeńcem.