W stronę krytycznej nowoczesności. Tom 2

"W stronę krytycznej nowoczesności" to niezwykłe przedsięwzięcie literackie, które wprowadza na polski grunt nowe podejście do badań nad Ukrainą, wypełniając istotną lukę w dziedzinie ukrainoznawstwa. Seria TAiWPN Universitas zatytułowana "Re-trans-misje" koncentruje się na interdyscyplinarnej analizie kultury ukraińskiej, z naciskiem na przemiany dyskursów nowoczesności. Głównym celem tej serii jest odkrywanie i rozumienie kodów, wyobrażeń oraz narracji, które w ciągu historii kształtowały (po)nowoczesną Ukrainę wraz z jej kulturowym kontekstem.

W drugiej części tego dzieła redagowanego przez Katarzynę Glinianowicz i Pawła Krupę czytelnicy mogą zgłębiać fascynującą prozę Wiktora Petrowa. Jego innowacyjny styl pisania porównywany jest do dzieł literackich gigantów XX wieku jak James Joyce, Hermann Hesse czy Thomas Mann, jak również ikon intelektualnych jak Albert Camus i Jean-Paul Sartre. Można tylko przypuszczać, jaką sławę mógłby zdobyć Petrow, gdyby urodził się w innym zakątku Europy, jak zauważa prof. dr hab. Agnieszka Matusiak.

Przywołując słowa Aliny i Kostomarowa, nie warto bać się banalności. Tylko ci, którzy nie potrafią myśleć kreatywnie i niezależnie, powinni stronić od tego, co powszechnie uchodzi za oklepane. Umiejętność korzystania z banału przypomina sztukę żonglerki; to zdolność do przekształcania się prostych sytuacji i słów w coś wyjątkowego. Dla Kulisza natomiast, ukraińskie społeczeństwo jawiło się jako zadanie do wykonania, a jego celem było stworzenie prawdziwej narodowej tożsamości, co wymagało zerwania z dotychczasową zdepersonalizowaną rzeczywistością.

Kulisz w swoich romansach kreuje obraz Kozaków jako ukraińskich Beduinów, co ilustruje anegdota o Rewusze, który w arabskim stroju przecina sawrańską pustynię z dumą i radością. Nocami spogląda na niebo, wypatrując swej szczęśliwej gwiazdy Kawkab. Ta wyjątkowa narracja tylko pogłębia fascynację ukraińską kulturą i jej różnorodnymi wpływami, które tworzą złożoną i bogatą historię tego regionu.