Tatarka

W pamiętnym dniu 17 listopada 2013 roku, podczas podróży pociągiem na trasie Gliwice - Bytom, moją uwagę przyciągnęła niezwykła kobieta siedząca na przeciwko mnie. Jej eteryczna uroda była wyraźnie podkreślona przez sukienkę, która uwydatniała jej smukłą sylwetkę. Szczególnym elementem jej wyglądu była orientalna uroda oraz zaskakująco młodzieńczy wyraz twarzy, niemalże dziewczęcy. Powszechnie wiadomo, że wyjątkowa uroda potrafi odmłodzić, co z pewnością można było powiedzieć o tej ciemnookiej postaci o smagłej cerze i wyrazistych rysach twarzy.

Jej pełne subtelności usta oraz wysoko uniesione brwi, jakby w nieustannym zdziwieniu, dodawały tajemniczości jej spojrzeniu, a długie, kruczoczarne włosy związała w elegancki koński ogon. Ta głęboka czerń była hipnotyzująca i zdawała się pochłaniać rozmowy pasażerów wokół. Jej stylizacja – oryginalna, z rozkloszowaną sukienką sięgającą nieco powyżej kolan – przyciągała wzrok i prowokowała do niemal bezwstydnych skojarzeń, przypominających nieco motyw z powieści "Między ustami a brzegiem pucharu". Choć na pierwszy rzut oka te skojarzenia mogły wydawać się przypadkowe, tworzyły silne i niemal kompletnie wypełniające wrażenie.