Sopra la morte

Wikientij Wieriesajew, którego prawdziwe nazwisko to Wikientij Smidowicz, przyszedł na świat 4 stycznia 1867 roku w Tule, a zmarł 3 czerwca 1945 roku w Moskwie. Był rosyjskim pisarzem i lekarzem polskiego pochodzenia. W Polsce jego twórczość jest ceniona, między innymi, za takie dzieła jak "Spowiedź lekarza" (1902), "Siostry" (1933), "Wspomnienia" (1951) oraz eseje "Puszkin żywy" (1978).

"Sopra la morte" to niezwykły zapis literackich refleksji Wieriesajewa, w którym autor bada kwestie związane z procesem twórczym, powiązaniami pomiędzy pisarstwem, malarstwem a rzeźbą, a także życie ludzkie w jego różnych wymiarach, w tym starość i śmierć. Ten rodzaj notatnika, z notacjami i rozważaniami, jest charakterystyczny dla modernistycznej kultury i posiada swoje odpowiedniki w wielu europejskich literaturach.

Dzieło można traktować jako pamiętnik bez wyraźnie zaznaczonych dat, w którym wspomnienia są uporządkowane w unikalny sposób, tworząc autobiograficzną narrację. Każdy fragment notatek płynnie łączy się z następnym, przez co całość nabiera wewnętrznego rytmu, kreując osobisty i oryginalny wyraz przemyśleń autora.