Samotny jak Szwed?

W zbiorze reportaży, esejów i rozmów zatytułowanym "Samotny jak Szwed? O ludziach Północy, którzy lubią bywać sami" Katarzyna Tubylewicz analizuje zjawisko samotności, jaką spotyka się w szwedzkim kontekście kulturowym. Autorka, wraz ze swoimi bohaterami, przygląda się różnym aspektom samotności: co ona oznacza, dlaczego czasami nas przyciąga, a innym razem odstrasza, oraz jak wpływa na nasze życie. W książce znajdziemy wiele osobistych refleksji i zróżnicowanych punktów widzenia, które ukazują bogactwo kulturowych różnic i podobieństw. Publikacja ta stanowi jednocześnie świeże spojrzenie na naszych północnych sąsiadów, co jest okazją do refleksji nad spojrzeniem na Polskę oraz samego siebie. Szwecja jest tu przedstawiona jako kraj, gdzie samotność może być postrzegana jako cnota. Czy jednak jest to zgodne z rzeczywistością?

Tubylewicz rozważa życie szwedzkich singli, rodzin oraz istotę indywidualizmu, wskazując na głęboką więź między naturą a duchowością, typową dla szwedzkiego krajobrazu mentalnego. Razem z wypowiedziami swoich rozmówców, dochodzi do wniosku, że introwertykom łatwiej znaleźć spełnienie w tym klimacie. Przeprowadza także refleksje nad samotnością, którą odczuwa publicystka starająca się zachować subiektywizm w spolaryzowanej rzeczywistości, oraz nad paradoksem samotności w tłumie, który dotyka osoby zmagające się z anoreksją mimo panującej tolerancji. Pojawiają się również odniesienia do samotności znanych postaci jak Pippi Langstrump oraz noblisty, któremu pewnego dnia zabrakło słów.

Książka nie tylko bada różnorodne spojrzenia na samotność, ale również śledzi osobiste podróże autorki w poszukiwaniu jej krajobrazów. Poetyckie i wizualnie piękne zdjęcia Daniela Tubylewicza, syna autorki, pochodzące z tak malowniczych miejsc jak Fårö, Gotlandia, Österlen i Bohuslän, znakomicie uzupełniają tę refleksyjną opowieść.