Przedwiośnie

"Przedwiośnie" to polityczna powieść autorstwa Stefana Żeromskiego, wydana w 1924 roku, stanowiąca klasykę literatury polskiej. Dzieło powstało w kontekście kształtującego się po zaborach państwa polskiego. Głównym bohaterem jest Cezary Baryka, który początkowo z entuzjazmem podchodzi do rewolucji w Rosji, aktywnie angażując się w bolszewicki przewrót. Jednak doświadczenia tego okresu prowadzą go do zmiany przekonań, widząc, jak brutalne mogą być społeczne transformacje. Kiedy ucieka do Warszawy, staje się świadkiem odmienionego kraju. Tam rozpoczyna studia, które jednak przerywa, by uczestniczyć w wojnie polsko-bolszewickiej. Jego podróż prowadzi go także do Nawłoci, gdzie doświadcza pierwszej miłości. Powracając do Warszawy, podejmuje pracę i poprzez jego losy przedstawiona zostaje złożona historia polityczna i społeczna odradzającej się Polski. Żeromski, zaniepokojony zagrożeniami, jakie niesie rewolucja komunistyczna, promuje wizję rozwoju opartego na pracy i stopniowych, przemyślanych reformach. W powieści pojawia się motyw szklanych domów, symbolizujących wizję nowoczesnej cywilizacji, która kładzie nacisk na postęp technologiczny i sprawiedliwość. To idea, która – według autora – mogłaby doprowadzić Polskę na należne jej miejsce na światowej scenie. Książka ta jest częścią programu nauczania w szkołach średnich.