Metastazy rozkoszy

W ostatnich latach Slavoj Žižek, słoweński filozof urodzony w 1949 roku, zdobył międzynarodową popularność jako nietuzinkowy komentator współczesnych kryzysów. Jego prace, takie jak "Chaos w niebie", "O wierze", "Patrząc z ukosa" czy "Żądanie niemożliwego", ukazały się nakładem Wydawnictwa Aletheia, przyczyniając się do jego rozpoznawalności.

Jednakże jedna z jego wcześniejszych publikacji przedstawia Žižka w innej roli. Pokazuje go jako wszechstronnego erudytę akademickiego, który koncentruje się na zaawansowanych aspektach filozofii. Skupia się on na rozważaniach dotyczących Hegla, Lacana oraz krytyki ideologii. Žižek ukończył filozofię i socjologię w Słowenii, a na początku lat 80. studiował psychoanalizę w Paryżu po śmierci Jacques’a Lacana, kontynuując badania nad jego teoriami na Uniwersytecie w Lubljanie.

Książka "Metastazy..." została opublikowana w różnych językach przez kilkanaście lat, co wpisuje się w postmodernistyczny styl jej wydawania. Wspólne pozostają tytuły kolejnych edycji, podczas gdy treść jest zróżnicowana. Polskie tłumaczenie bazuje na angielskiej wersji z 1994 roku. Metafora metastaz, związanych z nowotworami, odnosi się tu do "rozsiewu" rozkoszy według Lacana, zarówno w wymiarze politycznym, jak i seksualnym, co odzwierciedlają dwie części książki: "Przyczyna" i "Kobieta".

Žižek analizuje fakty kulturowe z perspektywy psychoanalitycznej, obficie ilustrując je przykładami z kultury popularnej. Warto zwrócić uwagę na jego eseje dotyczące miłości dworskiej, która wciąż żyje w nowoczesnej odsłonie, oraz analizy twórczości Davida Lyncha. Książkę zamyka autowywiad, gdzie Žižek przedstawia wprowadzenie do swojej filozofii i poruszanych zagadnień.

Opis ten dostarcza wydawca.