Sharon Tate. Życie

Sharon Tate do dziś przede wszystkim kojarzona jest z okrutnym, bestialskim mordem, którego padła ofiarą. Sama zwróciłam na nią uwagę ze względu na to, że cenię sobie twórczość Romana Polańskiego- jej męża i znakomitego reżysera jak również interesuje mnie tematyka true crime i tak zwana Złota Era Hollywood. Postać Sharon jako jedna z nielicznych, a może nawet jedyna łączy w sobie wszystkie te wątki.

Wybrałam książkę Edwarda Sandersa, ponieważ chciałam dowiedzieć się więcej o jej życiu i tutaj autor nie zawiódł. Sharon była wręcz skazana na sukces zaczynając od urody, która często jest podkreślana (wygrała konkurs piękności dla niemowląt mając zaledwie 6 miesięcy) jak i przez talent aktorski, który szeroko omawiany jest później. Z biegiem czasu została odkryta przez producenta serialu i obsadzona w jednej z ról. Wtedy to już powoli drzwi wielkiej kariery zaczęły się otwierać ,a ja miałam możliwość wejścia razem z nią na plan filmowy między innymi filmu "Dolina Lalek". Następnie dowiedziałam się również o wielu szczegółach, faktach i anegdotach zakulisowych o kolejnym filmie "Nieustraszeni Pogromcy Wampirów" gdzie partnerowała swojemu późniejszemu mężowi.
Do tego przez cały czas (do momentu zabójstwa) towarzyszył mi wspaniały duch lat sześćdziesiątych. Ta idylla, otwartość, liczne przyjęcia, bankiety i biegający Bulwarem Zachodzącego Słońca hipisi jak również plan zdjęciowy, teorie spiskowe i kulisy powstawania wielkiego dzieła i sukcesu kasowego reżyserowanego przez Polańskiego "Dziecko Rosemary". Wątki z życia Romana Polańskiego są zgrabnie wplecione w historię życia Sharon i przedstawione równolegle do danych momentów przez co dokładnie wiadomo co złożyło się na to, że ich drogi się przecięły.
Związki, relacje, zerwane zaręczyny (Tate i Jay Sebring byli razem zanim poznała Romana) wspomnienia przyjaciół i rodziny, anegdoty o pozostałych ofiarach zbrodni to jest o Abigail Folger, Wojciechu Frykowskim, Jay'u Sebringu i Stevenie Parencie, małżeństwie LaBianca, którzy zostali zamordowani zaraz później. Następnie ciąża Sharon i oczekiwanie na narodziny syna, Charlesa Mansona i jego sektę zwaną rodziną, morderstwo, śledztwo, przełom w sprawie i ukaranie winnych. Wszystko to opisane i przedstawione w najdrobniejszych szczegółach. Do tego stopnia, że autor radzi bardziej wrażliwym czytelnikom pominąć opis przebiegu zbrodni.


Ponadto Sanders oferuje czytelnikowi coś znacznie więcej niż biografię skupioną na życiu Sharon. Spora część historii w niej zawartej opiera się bardzo na samym morderstwie jak i jego etapach (co doprowadziło do rzezi i pojawienia się zabójców przy Cielo Drive 10050 gdzie małżeństwo Polańskich wówczas mieszkało). Jak również co miało wpływ na to, że Polański nie był w tamtym momencie na miejscu przez co ocalał. Poznajemy historię Mansona, członków jego sekty, metody manipulacji i co po kolei doprowadziło do tego co wydarzyło się w nocy z 9 na 10 sierpnia 1969 roku.


Dla Sharon Tate bardzo ważna była rodzina. Miała dobre relacje z rodzicami i siostrami. Całą sobą czekała na narodziny dziecka, których nie mogła się doczekać. Gdy Tex Watson jeden z zabójców dostał się do domu przez okno poczuł zapach świeżej farby w pokoiku dziecka. Natomiast na błagania Tate, by Susan Atkins (jedna z morderczyń) jej nie zabijała przez najbliższe dwa tygodnie dopóki nie urodzi, bo zależy jej tylko na tym, by wydać je na świat ta odpowiedziała: "Mam gdzieś, że urodzisz dziecko lepiej przygotuj się na śmierć." Tamtej nocy gdy Hollywood spłynęło krwią radość tamtych czasów zniknęła na zawsze. Nie było już pokoju i miłości tylko strach, niedowierzanie, wyrzuty sumienia, ból i krzywda.


Sam Roman Polański nigdy do końca się z tego nie otrząsnął jak często podkreśla. W bestialski sposób stracił żonę i syna, którego nazwał pośmiertnie Paul Richard. Sama poniekąd skłonna do refleksji zastanawiam się jak wyglądałoby ich dalsze życie gdyby nie te okrutne, nieludzkie wydarzenia. Gdzie dziś byłaby Sharon? Jak wyglądałoby życie jej, Romana i Paula? Pytania pozostaną bez odpowiedzi i to jest smutne w całej tej historii pozbawionej sensu i człowieczeństwa.


Książkę bardzo polecam tym którzy chcą przenieść się wstecz i poznać Sharon Tate jaka była w dzieciństwie, młodości i jak to się stało, że została aktorką. Co myślała, jakie miała poglądy i czego chciała w życiu na długo zanim doszło do wydarzeń, które pozbawiły ją życia. Z pewnością jeszcze do niej wrócę choćby w celu odświeżenia sobie wnikliwie i rzetelnie przedstawionych faktów za co wielki ukłon w stronę autora.