Koniec złudzeń. Film wobec Marca 68

Marzec 1968 roku stanowi jedno z najbardziej skomplikowanych i kontrowersyjnych wydarzeń w historii Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, które wciąż pobudza dyskusje i polemiki, niezależnie od czasu, w którym jest rozważane. Kryzys z tego okresu różni się od innych ważnych momentów w historii PRL, które często wiązano z istotnymi społecznie przeżyciami, takimi jak euforia w czasie październikowej odwilży czy emocjonalne zrywy po sierpniu 1980. W przeciwieństwie do bardziej widocznych rewolucyjnych momentów jak Czerwiec 1956 czy Grudzień 1970, Marzec ’68 nie miał aż tak dramatycznego, powstańczego charakteru. Przez lata wiele interpretacji Marca ukształtowało się pod wpływem osobistych doświadczeń, pokoleniowej solidarności, sytuacji politycznej, a także badań historycznych. Maciej Pietrzak w swojej książce "Koniec złudzeń" analizuje, jak te różnorodne opowieści wpłynęły na twórczość filmową przez ponad pięćdziesiąt lat od tamtych wydarzeń. Postrzega film nie tylko jako odbicie dominujących idei, ale też miejsce, w którym kultura utrwala swoje wspomnienia o Marcu. Badacz skrupulatnie mapuje, jak to zjawisko było przedstawiane w kinie, pokazując także jaką rolę odgrywa ono w tworzeniu kulturowej pamięci. Książka oferuje odważną, wielowymiarową analizę, koncentrując się na dialogu z filmowymi interpretacjami Marca i ich wpływem na publiczne wyobrażenia i mity polityczne. Praca ta jest uznawana za jedno z najbardziej wyczerpujących dzieł w polskiej literaturze, związanych z filmowymi odniesieniami do Marca 1968. Maciej Pietrzak, jako filmoznawca związany z Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, bada głównie, jak filmy oddają pamięć kulturową i jak różne kina się ze sobą komunikują. Jest autorem licznych prac naukowych dotyczących kina polskiego i izraelskiego, a jego obecne badania skupiają się na dystrybucji filmów polskich w Izraelu.