Ich trzecie oko

Wzruszenie – to najlepiej oddaje relację, jaka tworzy się między czytelnikiem a pojęciem „trzeciego oka” w książce Marka Kalbarczyka. Dla tych, którzy zastanawiają się, co może dostrzegać ktoś, kto jest niewidomy, lektura tej książki może być zaskakująca. "Ich trzecie oko" to historia ludzi, którzy od urodzenia lub z powodu niefortunnych okoliczności stracili wzrok. Kalbarczyk opowiada o ich losach osadzonych w kontekście wydarzeń historycznych z drugiej połowy XX wieku. W czasach, gdy kraj był nękany przez reżim komunistyczny, sklepy świeciły pustkami, a pieniądze były rzadkością, osoby z niepełnosprawnościami musiały sobie radzić i znaleźć sposób na życie pełne wartości. Mimo przeciwności, Polacy potrafili przetrwać, odnosić sukcesy, a wśród nich byli również niewidomi.

Książka nie jest klasyczną biografią, choć postacie przypominają bliskich autora, a jedna z nich wydaje się być jego alter ego. Kalbarczyk, znany ze swojego optymizmu, przedstawia w niej wybitne postacie niewidomych, prawdopodobnie dlatego, że właśnie z takimi się otaczał. Jego pogląd jest jasny: niepełnosprawność nie wyklucza, może jedynie stanowić przeszkodę do pokonania. Bohaterowie tej książki zawdzięczają swoje sukcesy talentom, pracowitości oraz tytułowemu trzeciemu oku.

Autor odnosi się do idei „trzeciego oka,” zmysłu, który umożliwia dostrzeżenie rzeczy niewidocznych dla innych zmysłów. Choć różne religie i filozofie przyznają mu różne definicje i nazwy, wszyscy ludzie, świadomie lub nie, korzystają z jego dobrodziejstw, zwiększając swoją świadomość o świecie. Dzięki niemu można przewidywać niebezpieczeństwa albo planować sukcesy. Niewidomi wyczuwają dzięki niemu przeszkody na swojej drodze, zarówno te fizyczne, jak i te psychiczne, co pozwala im efektywnie je omijać. Na Wschodzie trzecie oko utożsamiane jest z czakrą Adźńa, a dla zwolenników New Age stanowi symbol oświecenia i wyższego stanu umysłu mającego znaczenie duchowe i parapsychologiczne.

Mimo że nie mogą widzieć w tradycyjny sposób, niewidomi przekładają to, co słyszą i czego dotykają na wyobrażenia, które pomagają im lepiej orientować się w przestrzeni oraz poznawać zarówno świat materialny, jak i duchowy.