Dziecko Księżyca

„Dziecko Księżyca” wprowadza nas w gęsto utkany świat przemocy, seksu i pozornych rajów, gdzie każdy z bohaterów zmaga się z pragnieniem zemsty. Okrutne sąsiedztwo, zacięte nauczycielki i wszechobecna potrzeba własnoręcznego wymierzania sprawiedliwości tworzą tło dla tej niezwykle wciągającej opowieści.

Kalwasik, protagonista tej niepokojącej narracji, swoje pierwsze morderstwo popełnił już w wieku dziewięciu lat. Jako nastolatek zemścił się na swojej nauczycielce matematyki z V Liceum Ogólnokształcącego im. Księcia Józefa Poniatowskiego, używając szkolnego cyrkla jako narzędzia agresji za doznane upokorzenia. Kolejne zbrodnie to m.in. napaść na Tarzana podczas imprezy u ekscentrycznego komunistycznego notabla, a także morderstwo starej M., która zatruła osiedlowe zwierzęta, w tym ukochaną suczkę Piotra Sanę. Piątą ofiarą miał być Bella, niespełniony artysta, który odebrał narratorowi dziewczynę. Każdy z tych epizodów wprowadza nas głębiej w mroczne jądro tej fascynującej opowieści.

Styl pisarstwa Kalwasa wyróżnia się brutalnym naturalizmem, czasem wchodząc w obszary psychodelii i krwawego horroru, czasem przypominając dziennik młodzieńczej przemiany. Opisy zbrodni, niesamowicie realistyczne, mogą przerazić, wywołując ciarki nawet u najbardziej zatwardziałych czytelników. Granica między fikcją a rzeczywistością jest tu cienka, pozostawiając czytelników w stanie niepewności co do tego, co faktycznie miało miejsce. Przestroga: „Dziecka Księżyca” nie odłożycie, dopóki razem z autorem nie dokończycie misji Planu Kary. Bezmiłosiernie. Do samego końca.