Droga ucieczki. Tom Douglas. Tom 2

Przeczytawszy właśnie “Drogę ucieczki”, doskonale rozumiem, dlaczego Rachel Abbott jest tak popularną autorką, a jej powieści trafiają na pierwsze miejsca sprzedaży. Tak jak jeszcze poprzednia książka z Tomem Douglasem, “Tylko niewinni”, nie zrobiła na mnie dużego wrażenia, tak drugi tom jest dla mnie książką napisaną idealnie. To świetny kryminał z wciągającą, wartką akcją i licznymi, zaskakującymi zwrotami akcji

Powieść otwiera scena, która szokuje i wprowadza ciężki mroczny nastrój. Leo i jej siostra Ellie mają bardzo złą historię rodzinną, ale obie dziewczyny wyszły na prostą - Leo jest odnoszącą sukcesy trenerką życia, a Ellie ma pozornie idealne małżeństwo i prowadzi zamożny styl życia. Ellie właśnie wprowadziła się do ich domu z dzieciństwa - który odziedziczyła - i urządza przyjęcie z okazji jego renowacji. Leo przybywa, lecz niechętnie - ta wizyta jest odważną próbą walki z demonami przeszłości i traumami.

Tempo zwalnia, chwilowo, abyśmy mogli poznać poszczególnych gości zaproszonych na kolację - są tutaj i przyjaciele z dzieciństwa, ich partnerzy/partnerki oraz bardzo atrakcyjny policjant, który niedawno wprowadził się do wioski. Nastrój świętowania przyćmiewa straszny wypadek, który wydarzył się poprzedniego wieczoru - młoda dziewczyna została potrącona na jednej z bocznych dróg i pozostawiona została na granicy życia i śmierci. Ellie pielęgnuje dziewczynę na szpitalnym oddziale intensywnej terapii, ale rokowania nie są dobre.

Wkrótce okazuje się, że kilku gości nie było tam, gdzie powinni być, gdy doszło do wypadku (w tym Ellie), a kilka par skrywa przed sobą tajemnice - tajemnice, które zagrożą ich życiu, ponieważ jeden z gości przy stole może być mordercą.

Rachel Abbott w tej książce zupełnie nie kryje się ze swoimi inspiracjami prozą Agathy Christie. To bardzo skomplikowana fabuła, która zawdzięcza ma w sobie tyle sam thrillera psychologicznego, co klasycznych kryminałów Christie - oto w niewielkiej lokacji zostają zamknięci uczestnicy zdarzeń wraz z detektywem, który próbuje odkryć prawdę. Abbott stopniowo dozuje napięcie i informacje. Raz na jakiś czas pada zwrot akcji, który zmienia całkowicie fabułę - trudno jest zgadnąć kto jest prawdopodobnym zabójcą, a punkt kulminacyjny jest zupełnie zaskakujący. “Droga ucieczki” to przede wszystkim perfekcyjnie zaplanowana zagadka, w której gra z autorką jest najważniejsza i najbardziej ciekawa. Bawiłam się przy tej książce bardzo dobrze, choć były momenty, które mną wstrząsnęły i sprawiły, że czułam się nieswojo. Polecam, nawet jeśli nie czytaliście poprzedniej części - nie widzę zbytniego powiązania z poprzednim tomem, więc myślę, że na spokojnie można tą książkę przeczytać jako samodzielne dzieło.

Kolejna książka Rachel Abbott, która mnie zachwyciła…

Fabuła “Drogi ucieczki” rozpoczyna się od sceny, w której czternastoletnia dziewczyna zostaje potrącona przez samochód na bocznej drodze małego miasteczka (Little Melham), a następnie wciągnięta do rowu i pozostawiona na pewną śmierć. Gdy dziewczynka walczy o życie w szpitalu, mieszkańcy wymieniają się plotkami i podejrzeniami na temat swoich sąsiadów, zastanawiając się, kto mógłby popełnić taką zbrodnię. Tymczasem pielęgniarka Ellie, która ma pozornie idealne życie - kochającego męża nauczyciela Maxa i pięcioletnie bliźniaki, mnóstwo pieniędzy ze spadku po zmarłej matce, dzięki którym mogli sobie pozwolić na całkowite przemeblowanie domu z dzieciństwa - urządza przyjęcie w swoim rodzinnym domu. 

Równie szczęśliwa, co samotna siostra Ellie, Leo, wpada z niezapowiedzianą wizytą. Kobieta od lat nie była w domu swojego dzieciństwa, ponieważ nie ma w nim żadnych miłych wspomnień po tym, jak została okropnie potraktowana przez macochę. Ellie jest szczęśliwa, że widzi siostrę i cieszy się, że ma w domu kogoś, kto odwróci jej uwagę od kłopotów.

Aby uczcić zakończenie budowy domu, Max i Ellie organizują przyjęcie i zapraszają wszystkich swoich przyjaciół. Zapraszają również swojego nowego sąsiada Toma Douglasa, który jest detektywem, a który przyjechał do miasteczka, aby ułożyć kilka spraw. To właśnie podczas tej kolacji maska idealnego, spokojnego małego miasteczka zaczyna się rozpadać, ponieważ wszyscy mają tajemnice, których nie chcą, aby ktokolwiek się dowiedział. A te właśnie sekrety zaczną powoli podczas tej kolacji wypływać…

Świetnie mi się czytało “Drogę ucieczki”, dlatego daję jej ocenę 4,5 na 5.  Rachel Abbott doskonale prowadzi fabułę, ujawniając elementy układanki powoli, ale nie aż tak, by czytelnik stracił zainteresowanie. Naprawdę uwielbiam, kiedy mam problem z odgadnięciem, kto jest rzeczywistym antagonistą i winowajcą, a w tej powieści było to szczególnie trudne. Wszystkie postacie mają “coś za uszami”, jakieś wady, więc nie łatwo było odgadnąć, kto był ostatecznym sprawcą aż do ujawnienia pod koniec. Konflikty i relacje pomiędzy bohaterami tej książki były bardzo realistyczne, ciekawie też został rozwiązany temat mediów społecznościowych. To fajnie uwspółcześniło tą historię. Gorąco polecam tę książkę dla miłośników kryminałów oraz thrillerów psychologicznych. Jest to naprawdę dobrze napisana powieść. Z pewnością sięgnę po kolejne dzieła z tej serii.