Czytanie estetyki. O ufności w przeszłość i przyszłość literatury

Moje przekonanie o przyszłości literatury wywodzi się z głębokiej wiary w to, że są pewne rzeczy, które tylko literatura potrafi wyrazić dzięki swoim unikalnym środkom przekazu. – Italo Calvino

Często słyszymy, że humanista powinien mieć odwagę zadać sobie fundamentalne pytanie: dlaczego robię to, co robię? Należy zatem zastanowić się, dlaczego kategorie estetyczne są ważne dla czytelników i badaczy literatury. Czy poświęcamy im uwagę ze względu na to, że estetyka stała się centralnym punktem w filozofii i naukach humanistycznych ostatnich dekad? A może dlatego, że przemiany estetyczne są kluczowym elementem kultury XXI wieku? Czy może uznajemy ich wartość z powodu trwałego i umacniającego się przekonania o ich nieprzemijalnym znaczeniu?

W swojej książce "Czytanie estetyki. O ufności w przeszłość i przyszłość literatury" Magdalena Popiel snuje niezwykle fascynującą opowieść o literaturze i jej przestrzeniach, zagłębiając się w świat ludzi twórców splecionych z artystycznym słowem i działaniem. Praca ta opiera się na koncepcji postrzegania kategorii estetycznych jako dynamicznych bytów, które tworzą stale zmieniające się konstelacje, łącząc piękno z realiami i kaprysem życia. To pozycja z pogranicza antropologii literatury, rozważająca egzystencję w odniesieniu do napięcia między "urodą życia" a "ziemią obiecaną sztuki". Autorka sama, barwnie opisując swoją ideę, nazywa to połączeniem elementów artystycznych z egzystencjalnymi. – Prof. dr hab. Anna Krajewska, UAM