Budzenie drzew

Nie można uciec przed przeszłością ani miejscem, z którego się pochodzi, gdyż te rzeczy są głęboko zakorzenione w nas samych. "Budzenie drzew" to powieść spleciona z drobnych zdarzeń i fragmentów opowieści, które ukazują, jak nasze korzenie przywiązują nas do konkretnego miejsca oraz jak dojrzewamy do zrozumienia prawdy stopniowo. Książka ta wnikliwie opisuje życie, przemijanie i śmierć, a także wzajemne relacje człowieka i przyrody.

Główna bohaterka dorasta na wsi pod opieką dziadków. Opuszczona przez matkę, która wyemigrowała do Włoch, i nieznająca swojego ojca, dziewczynka żyje w świecie pełnym niewypowiedzianych słów i tajemnic. Stawia niewidoczny mur wokół swojego serca, a trudne dorastanie wiąże się dla niej z koniecznością pogodzenia się ze stratą i śmiertelnością, zarówno ludzi, jak i zwierząt. Babcia nie okazuje uczuć, a dziadek jest bardziej skłonny do kar. Z takim bagażem doświadczeń bohaterka ucieka do miasta. Lata później powraca, już nie sama, do swojej opiekunki, która zaczyna opowiadać historie z przeszłości, a także do własnych wspomnień.