Biblia Pisarzy. Część 1. Stary Testament. Tom 4

Część pierwsza projektu poświęconego analizie Biblii przez pisarzy kończy się tomem dedykowanym psalmom, które były tłumaczone i interpretowane przez różnych autorów. Wydaje się to naturalnym krokiem po zgłębianiu historii Izraela, zaczynając od początków aż do okresu machabejskiego, a także po analizie proroczych mów, dzieł mądrościowych i poezji hebrajskiej, które znajdują swoje odbicie w literaturze. Serce każdej religii stanowi modlitwa, a w Starym Testamencie to właśnie Psalmy pełnią tę rolę.

W innych księgach Starego Testamentu również pojawiają się modlitwy. Patriarchowie, mędrcy i prorocy niejednokrotnie wznosili modlitwy do Boga, wyrażając wdzięczność, prośby o pomoc, przeprosiny i uwielbienie. Jednakże modlitwy te często były integralną częścią ich codziennych obowiązków, a choć piękne i włączone później do różnych form modlitwy Kościoła, takich jak brewiarz czy liturgia mszy, nie stanowią centrum Księgi.

Księga Psalmów różni się pod tym względem: to pełna kolekcja modlitw. Czasem w psalmach pojawiają się adnotacje o kontekście, w jakim były odmawiane czy śpiewane, jakie osoby je recytowały oraz na jaką melodię były wykonywane. Jednak treścią psalmów zawsze pozostaje sama modlitwa – to ich sedno, czysta i niezmienna modlitwa, która przetrwała wieki.