Zbigniew Przyrowski - sylwetka autora

Polski dziennikarz Zbigniew Przyrowski, znany popularyzator nauki i techniki, ukończył Liceum Nauk Przyrodniczych im. Zygmunta Augusta w Wilnie jeszcze przed wybuchem II wojny światowej. W czasie wojny działał jako żołnierz w Obwodzie Wileńskim AK. Po wojnie, w latach 1946-1950, kontynuował edukację na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego. W tym samym okresie pełnił rolę sekretarza redakcji w miesięczniku "Teatr Ludowy", a następnie w dwutygodniku "Młody Zawodowiec" między 1947 a 1950 rokiem.

W 1950 roku Przyrowski założył dwutygodnik "Młody Technik", który wyewoluował z "Młodego Zawodowca" i od 1953 roku stał się miesięcznikiem. Przez ponad trzy dekady, od 15 czerwca 1950 do 31 lipca 1981 roku, pełnił w nim funkcję redaktora naczelnego. Przyrowski był także płodnym autorem, pisząc wiele artykułów na temat nauki i techniki w czasopismach oraz książkach. Jego praca obejmowała również pisanie haseł do słowników i encyklopedii, takich jak "Encyklopedia odkryć i wynalazków" z 1979 roku, a także tworzenie podręczników szkolnych i słów do piosenek filmowych, w tym "Zbudujemy nową Polskę".

Jego działalność radiowa obejmowała cykliczne audycje poświęcone technice, takie jak "Dla ciekawych ciekawe sprawy", "Zapraszamy na orbitę" oraz "Na stacji stu sensacji". Ponadto, Przyrowski był wykładowcą w Wyższej Szkole Nauczycielskiej w Warszawie, co stanowiło kolejny aspekt jego wszechstronnego zaangażowania w dziedzinie edukacji i popularyzacji nauki.