Zbigniew Domino - sylwetka autora

Pułkownik Zbigniew Franciszek Domino był polskim wojskowym, prokuratorem oraz pisarzem, znanym w literackich środowiskach. Urodził się w niedużej wiosce leżącej na Podkarpaciu. W czasie II wojny światowej, razem z rodzicami, został deportowany do Związku Radzieckiego. Po wojnie, w 1946 roku, wrócił do Polski i trzy lata później przyłączył się do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Ukończył Oficerską Szkołę Prawniczą w Jeleniej Górze, po czym rozpoczął pracę jako prokurator w Wojskowej Prokuraturze Garnizonowej w Rzeszowie.

Domino pozostawił również trwały ślad w literaturze, pisząc powieści, opowiadania i reportaże. Jego twórczość znalazła odbiorców także poza granicami kraju, a wiele z jego książek zostało przełożonych na różne języki, w tym kazachski i gruziński. Wyróżniony Nagrodą Literacką im. Władysława Reymonta, był członkiem Związku Literatów Polskich. Jego zasługi zostały docenione poprzez nadanie mu Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski.

Zbigniew Domino przeżył 89 lat. Do znanych dzieł jego autorstwa należą m.in. „Błędne ognie” (wydane w 1974 roku przez Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej), „Czas do domu, chłopaki” (KiW, 1979), „Brama Niebiańskiego Spokoju” (KAW, 1987), „Bukowa polana” (KiW, 1989), „Syberiada polska” (StudioEMKA, 2001) oraz „Zaklęty krąg” (StudioEMKA, 2017).