Wojciech Chudy - sylwetka autora

Wojciech Chudy, urodzony 8 grudnia 1947 roku w Dąbrowie koło Wielunia, zmarł 15 marca 2007 roku w Lublinie. Był wybitnym polskim filozofem, personalistą, etykiem i pedagogiem. Syn Tadeusza Chudego i Anny Gładysz, przez całe życie poruszał się na wózku inwalidzkim z powodu choroby przebytej w dzieciństwie.

W latach 1972-1977 studiował na Wydziale Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W 1980 roku obronił doktorat na KUL, pisząc pracę pt. "Refleksja a poznanie bytu. Refleksja in actu exercito i jej funkcja w poznaniu metafizykalnym". Od tego czasu związał swoją karierę zawodową z uczelnią, początkowo jako dokumentalista Encyklopedii Katolickiej, a następnie, od 1983 do 1996 roku, jako starszy asystent i adiunkt w Instytucie Jana Pawła II KUL. W 1994 roku uzyskał habilitację, a w latach 1995-1997 wykładał na Uniwersytecie im. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Od 1996 do 2007 roku kierował Katedrą Filozofii Wychowania Instytutu Pedagogiki na Wydziale Nauk Społecznych KUL, gdzie wypromował sześcioro doktorantów.

Jego badania naukowe koncentrowały się na filozofii człowieka, filozofii poznania, metafizyce, myśli Jana Pawła II oraz filozofii Georga W. Hegla. Szczególnie interesowały go antropologiczne i aksjologiczne aspekty niepełnosprawności. Zajmował się również tematyką poznania istnienia, nawiązując do tomizmu egzystencjalnego, a także naocznością poznania, czerpiąc z osiągnięć fenomenologii.

Od lat 70. XX wieku Wojciech Chudy był zaangażowany w działalność opozycyjną przeciwko reżimowi komunistycznemu w PRL. Był członkiem lubelskiego środowiska młodych katolików "Spotkania" oraz zastępcą redaktora naczelnego opozycyjnego pisma "Miesiące". W 1981 roku prowadził wykłady z filozofii w ramach Wszechnicy Związkowej w Gdańsku. Po wprowadzeniu stanu wojennego w jego mieszkaniu w Lublinie przez długi czas funkcjonowała redakcja podziemnego pisma "Spotkania".

Przez wiele lat należał do zespołu redakcyjnego kwartalnika "Ethos" i pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego. Był również członkiem komitetu redakcyjnego "Roczników Nauk Społecznych" jako redaktor naczelny zeszytu dotyczącego pedagogiki, a także działał w lubelskim oddziale Polskiego Towarzystwa Filozoficznego i Towarzystwie Naukowym KUL.

W uznaniu jego zasług, Wojciech Chudy otrzymał szereg nagród i wyróżnień, w tym II Nagrodę w Konkursie im. R. Schneidera w 1981 roku w Hamburgu, Nagrodę Niezależnej Fundacji Popierania Kultury Polskiej POLCUL w Australii oraz pośmiertnie Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.