Tennessee Williams - sylwetka autora

Tennessee Williams zaczął tworzyć swoje dramaty już w latach 30., lecz prawdziwe uznanie zdobył dopiero w połowie lat 40. Jego pierwszym znaczącym dziełem była "Szklana menażeria" wydana w 1945 roku, jednak to "Tramwaj zwany pożądaniem", napisany i wystawiony na Broadwayu w 1947 roku, przyniósł mu międzynarodową sławę. Za reżyserię sztuki odpowiadał Elia Kazan, a w obsadzie znaleźli się Marlon Brando, Jessica Tandy oraz Karl Malden. Wszyscy ci artyści, dzięki tej produkcji, zyskali uznanie, a sam Williams otrzymał Nagrodę Pulitzera w 1948 roku. Drugi raz uhonorowano go tą nagrodą za "Kotkę na gorącym blaszanym dachu" w 1955 roku.

Williams, pochodzący z Południa Stanów Zjednoczonych, umieszczał akcję swoich sztuk w atmosferze tych regionów. Jego najbardziej znane utwory ukazują dynamiczne zmiany, jakie zaszły w amerykańskim społeczeństwie na przełomie lat 40. i 50. Postacie jego dramatów charakteryzują się silnymi, osobistymi zmaganiami, nie mają one jednak uniwersalnego ani symbolicznego charakteru. Często borykają się z trudnościami w kontaktach międzyludzkich, a ich wewnętrzne konflikty i namiętności mają korzenie w doświadczeniach związanych z seksualnością.

Dramaty Williamsa były wielokrotnie adaptowane na duży ekran, a do niektórych z nich sam pisał scenariusze. Do najbardziej znanych filmów na podstawie jego sztuk należą "Tramwaj zwany pożądaniem" z 1951 roku, z rolami Marlona Brando i Vivien Leigh, oraz "Kotka na gorącym blaszanym dachu", w którym wystąpili Paul Newman i Elizabeth Taylor.

Warto także wspomnieć, że Tennessee Williams był osobą homoseksualną, co miało wpływ na jego życie osobiste i twórczość.